Hoewel S U R V I V E sinds dit jaar voor altijd gelinkt zal worden aan de soundtrack van de Netflixhit ‘Stranger things’, heeft de Texaanse synthpopformatie ook een eigen repertoire dat ze onlangs aanvulden met de langspeler ‘RR7349’. De titel is al even industrieel en spooky als het basisgeluid van de plaat – en dat is naar alle waarschijnlijkheid geen toeval. S U R V I V E levert een ondubbelzinnig en krachtig album af, maar verrast en varieert net iets te weinig om een blijvende invloed achter te laten.
Het kwartet opent veelbelovend met ‘A.H.B.’, dat het midden houdt tussen hun typerende onheilspellende sci-fisfeer en levendige keys die iets weghebben van onze nationale synthtrots Meteor Musik. Zoals gezegd keren vooral die beklijvende en buitenaardse synthesizers terug, zoals op ‘Dirt’, waar ze afgewisseld worden met opbouwende en donkere intermezzo’s. De apotheose van die track blijft wat rondmeanderen, waardoor het lijkt alsof het viertal niet goed weet welke richting het juist uit wil.
Uiteraard is de sound van S U R V I V E enkel opgebouwd uit synthesizers en in mindere mate uit beats – en dat feit mogen we niet verwaarlozen. Zo is de manier waarop afsluiter ‘Cutthroat’ klinkt en wordt opgebouwd uitmuntend: de keys worden beetje bij beetje gelanceerd, de eighties-sfeer bereikt haar hoogtepunt en de grootse en kolossale synths zijn bijna perfect in balans en voegen daarbovenop een aanstekelijke melodie toe aan het geheel, iets waar ze doorheen het album meermaals in slagen.
Iets waar de groep geen blijf mee weet, is het meermaals terugkerende alterneren tussen delen waar de groteske synthesizers in de voorgrond treden en tussenstukken waar de John Carpenter-invloed in overvloed aanwezig is. Die afwisseling wordt bijna voorspelbaar op bijvoorbeeld ‘Wardenclyffe’, zo nadrukkelijk zelfs dat ze niet meer weet te verrassen. Op zulke nummers was iets meer diepgang misschien welkom, alhoewel de gelaagdheid van de meeste songs natuurlijk ontegensprekelijk is. Die diepgang is echter niet altijd een vereiste: zo weet de indringende ambient van ‘Copter’ ons langer dan zes minuten te verbazen.
Al bij al toont S U R V I V E dat het met ‘RR7349’ een pionier is binnen de analoge synthwereld en zich profileert als een band die alles kan putten uit zijn materiaal, iets wat in deze post-postmoderne tijd erg welkom is . De eenduidige sound – synthmuziek gedrenkt in een sinistere en dynamische sfeer – weten ze zonder twijfel over te brengen, al doen ze dat niet altijd even efficiënt en variërend, waardoor het album in zijn geheel iets te veel inconsistenties kent. Toch klinken de solide soundscapes vaak indrukwekkend en worden ze bovendien vaak doeltreffend ondersteund door industriële beats. Af en toe blijft het expliciete geluid van S U R V I V E net iets te veel hangen te midden van de omvangrijke synthesizers – een klein nadeel dat door iets meer standvastigheid op de volgende langspeler zonder twijfel weggewerkt kan worden.