Het had iets surreëels om Black Lips op het podium van een voormalige parochiezaal te zien staan. De band heeft zich doorheen de jaren een reputatie aangemeten als uitzinnige en oncontroleerbare garagepunkband, met als gevolg dat er steevast een publiek naar hun shows afzakt dat niet van plan is om stil te staan. Niet verwonderlijk dus dat van bij de openingsriff van ‘Sea of blashemy’ zowel crowdsurfers en bierbekers de lucht in vliegen. Later moesten we ook ons uiterste best doen om rollen toiletpapier te ontwijken die vanaf het podium de zaal in werden gemikt. Een lefgozer had zelfs bellenblaas binnengesmokkeld – dat krijg je bij bands die zichzelf als flower punk omschrijven.
Hun recentste album ‘Underneath the rainbow’ is ondertussen al twee jaar oud, dus veel verrassingen hoefden we in Brussel niet te verwachten. Dat de Amerikanen geen enkel album uitgebracht hebben dat ons in z’n geheel kan overtuigen is evenmin een probleem: ze weten welke nummers ze aan elkaar moeten rijgen om hun publiek uit z’n dak te laten gaan. ‘Family tree’, ‘Justice after all’ en ‘O katerina’ vormden de VK in minder dan tien minuten om tot een Finse sauna waarin bierdouches een welkome verfrissing waren. De groep zelf heeft z’n wildste jaren ondertussen wel achter de rug, al blijven de occasionele muilpartij en spuwsessie (gelukkig) wel een vast deel van de show.
Al bij al kregen we een dik uur durend pogofestijn vol uitzinnige meezingers en een overdosis rammelende gitaren. En die podiuminvasie tijdens ‘Bad kids’ toverde eveneens een grijns op ons gezicht. Qua rock ‘n’ roll gehalte krijgen Black Lips nog steeds een welverdiende 10, al mogen ze de volgende keer wel wat nieuwe nummers uit hun mouw schudden.
De VK programmeert binnenkort nog La Raiz (09.06), EPMD (16.09) en Three Trapped Tigers (17.06). Alle info & tickets vind je op de site van de zaal.