Iedereen die een vinger aan de muzikale pols houdt, heeft het ondertussen wel gemerkt: grime is aan een heropleving bezig. De ambassadeur van die nieuwe golf lijkt uit het niets naar bekendheid geschoten, maar niets is minder waar. Al meer dan een decennium timmert hij koppig verder aan zijn muziek, en uiteindelijk heeft dat zijn vruchten afgeworpen. Kanye West gaf hem een shout-out tijdens de Brit Awards, en Drake heeft een (symbolisch) contract getekend met zijn label Boy Better Know. Ook de wijze waarop ‘Konnichiwa’ gepresenteerd wordt, toont aan dat grime aan het bloeien is. Waar het vroeger vooral om losse nummers en radioshows gevuld met freestyles draaide, neemt het belang en bekendheid van het genre toe omdat artiesten als Skepta en JME het traditionele albumformaat net omarmen.
Ondanks de grote schare gasten draait het toch vooral rond Skepta zelf en de muzikale boodschap die hij wil meegeven. Op ‘Konnichiwa’ maakt hij duidelijk dat grime niet gelijkgesteld kan worden aan hiphop. Met een agressievere flow en vaak opzwependere beats toont hij aan dat het om een genre op zich gaat dat weinig inspiratie van de alomtegenwoordige Verenigde Staten opdoet. Toch zijn er niet enkel Britse invloeden te vinden. ‘Crime riddim’ roept associaties op met dancehall, ‘Ladies hit squad’ is dan weer het perfecte voorbeeld hoe de UK de US meer beïnvloedt dan omgekeerd. Ook ‘Numbers’ met Pharell Williams geeft de enorme diepgang die de beats op het album hebben aan. In het verleden durfden Skepta’s beats wel eens rommelig en druk klinken, maar dit euvel is absoluut verholpen op ‘Konnichiwa’. De cleanheid en het minimalisme zijn zelden gezien in de grime-wereld, of je moet al naar kleinere, jonge artiesten als Novelist zoeken. Door een sample van Queens Of The Stone Age in ‘Man (gang)’ bewijst Skepta zijn brede blik naar muziek die absoluut niet met grime gelinkt wordt. Het resultaat van dit alles is een enorm evenwichtige plaat die de nodige bangers bevat, zoals de alomtegenwoordige ‘Shutdown’ en ‘That’s not me’, naast “rustigere” nummers die vooral in het midden voorkomen.
Uiteindelijk beseft Skepta maar al te goed dat hij zijn sound niet moet verwateren om het succes op te zoeken. Dizzee Rascal mikte op de korte termijn met ‘Bonkers’, maar ‘Konnichiwa’ zal een veel grotere impact nalaten op de muziekwereld, juist door het pertinent geloof in het eigen kunnen. Een issue dat in grime vaak gespeeld heeft, is de moeilijke verspreiding ervan buiten het Verenigd Koninkrijk. Met deze langspeler onder arm, lijkt Skepta erin te slagen om uit te groeien tot de eerste wereldwijd bekende ambassadeur van het genre.
Album verdeeld door V2
