Dit zijn onze tien favoriete liedjes van vorige week. Je kan hieronder een Spotify-lijst met ook nog oudere nummers uit deze rubriek vinden. Anthony Brynaert, Jens Van Lathem en Thomas Konings kozen de songs en schreven er ook wat over.
Xiu Xiu – Into the night (Julee Cruise cover)
Julee Cruise’s ‘Into the night’ is ongetwijfeld een van de hoogtepunten uit de Twin Peaks-soundtrack. Met zijn ernstige aanpak en sublieme vocals weet Jamie Stewart van Xiu Xiu de dramatiek van het origineel perfect te vinden en misschien zelfs nog wel geslaagd uit te vergroten. Heerlijk ook hoe het nummer overgaat van moody en mooi naar uitgesproken en noisy zonder de mysterieuze vibe uit het oog te verliezen. (TK)
Palmistry – Club aso
De Londense producer Palmistry moest niets aan zijn succesrecept wijzigen om ons helemaal te kunnen bekoren: ‘Club aso’ ligt in het verlengde van alles wat de Londenaar intussen al uitbracht, met misschien wel een heel minimale aanpak hier. Veel synths heeft Keating ook niet nodig, want zijn stem gaat net zo heerlijk op en neer als de betere riddims waar de artiest zich door laat inspireren. (TK)
Yumi Zouma – Keep it close to me
Eigenlijk delen Palmistry en Yumi Zouma wel een gelijkaardig sfeertje: ze maken allebei muziek die tegelijk een duidelijke zomerse (respectievelijk aanleunend bij Caraïbische en Balearische invloeden) en melancholische vibe heeft. ‘Keep it close to me’ is de eerste single uit de Yumi’s hun debuutalbum en heeft een wel erg prominente beat, die gelukkig door zangeres Christie wel voorzien wordt van haar gebruikelijke dempende dream-popzang. (TK)
Tegan and Sara – Boyfriend
De Canadese zusjes Tegan and Sara hebben al heel wat watertjes doorzwommen om nu uiteindelijk radiovriendelijke popmuziek te maken. ‘Boyfriend’ is gewoonweg geniaal en de korte speelduur moet het enige minpuntje zijn. Al vanaf de eerste seconde start er een heerlijke retro-popproductie, die verder in het nummer helemaal aangepast wordt aan het hier en nu. Ondertussen spatten de vocals precies met de juiste kracht en spontaniteit uit de song, om je helemaal overweldigd achter te laten. (TK)
Julianna Barwick – Same
Het is mooi om te zien hoe Julianna Barwick steeds veel kleur en nuance weet te stoppen in songs die aan de oppervlakte eerder grauw aanvoelen. De emotie waarmee de Amerikaanse haar vocals doordrenkt is steevast van essentieel belang. Net als ‘Nebula’ is ‘Same’ opgebouwd rond één idee, één mistige soundscape die de song volledig draagt, en het is het gevoel dat zich de marge van de vocals afspeelt dat het nummer van tederheid en warmte voorziet. (AB)
111X – WHAT I’VE DONE WRONG
Voor de kopstoot van de week luister je best naar ‘WHAT I’VE DONE WRONG’ van 111X, een vrij nieuwe artiest uit het roster van TAR. Geweerschoten, klingelend metaal, ratelende beats: de song heeft alles om het lijf om je drie en een halve minuut nerveus, angstig, krachtig en semi-emotioneel te maken. Een lawaaierig, brutaal, grenzeloos en vooral goed nummer. (AB)
Nite Jewel – Boo hoo
Nite Jewel is het alter ego van Ramona Gonzalez en het is vrij duidelijk dat de Amerikaanse weet hoe een song te balanceren en de juiste accenten te leggen. De mysterieuze drums en synths staan in sterk contrast met de krachtige, heldere stem van de zangeres. ‘Boo hoo’ zweeft op een heerlijke melodie die terwijl de song aanzwelt meer en meer onder huid weet te kruipen. (AB)
Animal Collective – Hounds of Baiiro
Altijd leuk als muziek je het gevoel geeft dat je van de trap aan het stappen bent. Animal Collective botst op deze single van de ene kant van de kamer naar de andere, terwijl op de achtergrond een hoop belletjes, basjes en synthloopjes een zacht matras proberen vormen voor wanneer de song onvermijdelijk van die trap stuikt. (JVL)
La Jungle – Technically you are dead
De opbeurende boodschap van de week kwam van de jongens van La Jungle. Wij kunnen wel wat zwarte humor appreciëren, zeker als het gepaard gaat met dit soort waanzin. Drummer en gitarist vechten om een plekje in de spotlights en halen daarvoor hun gekste ritmes en riffs boven. Voor wie al na enkele seconden helemaal murw geslagen is, komt gelukkig een krautrock-groove af en toe wat verkoeling brengen. (JVL)
Sam Kidel – Disruptive musak (excerpt)
Als er twee dingen zijn die wij het meeste haten dan is het wel, niet noodzakelijk in die volgorde: muzak en callcenters. Sam Kidel doet iets met die twee. Het is een beetje een mopje, een beetje een sociale commentaar en een beetje experimenteel. (JVL)
Luister via FACT.
OP SPOTIFY: