De autodidactische duizendpoot Bibio brengt met ‘A Mineral Love’ alweer zijn achtste album uit (zijn vijfde voor Warp Records). Zoals we gewend zijn van de Brit kabbelen zeemzoete melodietjes door een vallei van makkelijk verteerbare popnummers. Gooi daarbovenop een tedere stem in de mix en je hebt de succesformule van Bibio te pakken.

Achter de piano hoor je Stephen Wilkinson, het artwork is gemaakt door Stephen Wilkinson en op gitaar en stem ook Stephen Wilkinson. Enkel op ‘Gasoline & mirrors’ laat hij tegen zijn gewoonte in gastproducer Wax Stag aantreden. Bibio is bijgevolg grotendeels een eenmansproject dat ondanks de veelzijdigheid van een volledig collectief aan muzikanten en kunstenaars herbergt. Het is echter vooral op technisch vlak dat Wilkinson die veelzijdigheid laat botvieren. Op vlak van songstructuren hamert de man immers wederom op hetzelfde aambeeld. Smakelijk voorgekauwde gitaarriedeltjes banen zich een weg langs vrolijke synths en groovy bassen. Zijn stem voorziet de plaat van een terugkerend en herkenbaar patroon dat jammer genoeg nogal saai uitvalt. De vocals worden bijgestaan door de in een baard gehulde soulzanger Oliver St. Louis en de wat bekendere Gotye. Beiden leveren puik werk af en zorgen voor wat welkome variatie in het stemgeluid.

Intieme nummers zoals ‘Petals’, ‘Wren tails’ en ‘C’est la vie’ bouwen verder op het Bibio-geluid van zacht gitaargetokkel en tedere piano-aanslagen. ‘A mineral love’ staat niet enkel garant voor lieflijkheid en intimiteit maar mikt hier en daar ook op een danspasje. De funky gitaar- en baspartijtjes steken sporadisch de kop op en doen heel erg denken aan Breakbot – vooral de synthesizers klinken er zwaar door geïnspireerd. Verdere inspiraties vindt Bibio doorgaans in Boards of Canada, Madlib en J Dilla; artiesten die we op dit album moeilijker terugvinden.

De eentonigheid maakt het album niet minder fijn om te horen, al breekt Bibio er geen potten mee. ‘A mineral love’ is er voor mensen die graag mierzoete plaatjes luisteren onderweg naar een Zuid-Franse camping. Een album dat je na de eerste paar luistersessies aan de kant legt om het dan een paar zomers later vol verbazing vanonder het stof uit te halen. Plezierige muziek van het ene-oor-in-ander-oor-uit-kaliber.

Album verdeeld door V2