Op geheel eigen wijze kijkt Roos Rebergen naar de wereld om zich heen. De dingen die haar opvallen pent ze vervolgens neer in mooie, ontwapenende popliedjes. In de kleinste dingen vindt ze schoonheid, al schuwt de Nederlandse songschrijfster ook meer universele thema’s als de liefde niet. Haar teksten zijn soms ironisch, af en toe absurd, maar boven alles altijd raak. Als Roosbeef is ze met ‘Kalf’ reeds aan haar derde langspeler toe.
Zelf moeten we niet al te veel moeite doen om schoonheid terug te vinden op dit album. ‘Raak mij aan’ steekt er op dat vlak met kop en schouders bovenuit. Is het de melancholische sfeer, de vibrato in Roos’ stem of de grootse koorzang waarmee het nummer openbloeit? We weten het niet, maar ergens lijkt Thom Yorke er met zijn Radiohead doorheen te schemeren.
In het algemeen straalt de muziek van Roosbeef tegenwoordig rust uit. Slechts zelden gaat het tempo aanzienlijk de hoogte in, zoals op het verrassend genoeg in het Duits gezongen ‘Und man liebt so viel’ en de op maat van de radio gesneden leadsingle ‘Kalf’. Voor het overige krijgen we eerder ingetogen en meeslepende nummers te horen, wat ons de mogelijkheid biedt om in alle kalmte naar de zorgvuldig samengestelde teksten te luisteren.
Rode draad doorheen het album is het op de klippen lopen van Roos’ relatie met Vlaams kunstenaar Colin Temple. “We hebben alles in ons om dit te laten mislukken”, blikt ze daarop terug. “Goddomme blijf bij mij” klinkt het dan weer meermaals op ‘Kalf’, waarvan de titel overigens ook wel naar haar eigen naïviteit verwijst. Maar goed, zijn we dat niet allemaal als het op de liefde aankomt?
Toch zijn niet alle liedjes zo persoonlijk, ook bredere onderwerpen en kwalijke maatschappelijke trends moeten eraan geloven. Zo krijgen de zogenaamde modemeisjes uit Parijs een flinke veeg uit de pan: “Geef mij het voorbeeld zodat ik ook niet meer wil eten.” Verder roept de zangeres in ‘We hebben alles’ nog vol ironie op om te bidden dat het een mooie zomer wordt voor de mensen met een auto met open dak.
Met ‘Kalf’ bevestigt Roos Rebergen wat we eerder al vermoedden na Roosbeefs sterke vorige plaat ‘Omdat ik dat wil’, namelijk dat ze een van de meest vaardige schrijvers is als het aankomt op Nederlandstalige muziekteksten. Dat snuifje magie dat we terugvinden bij de liedjes van landgenoot Spinvis is er nog niet helemaal, maar aan haar lippen hangen we zonder twijfel minstens even geboeid.
Roos en haar band stellen ‘Kalf’ de komende maanden meermaals voor in Nederland en België. Info en kaartjes vind je hier.
Album verdeeld door PIAS / Rough Trade
