Na de eerste optredens van The Beatles werd de groep regelmatig omschreven als ‘John, Paul, George and the drummer’. Dat is iets waar Philip Selway vanaf wil: op ‘Weatherhouse’ probeert de Radiohead-drummer met een eigen geluid naar buiten te komen.
Uit het niets lijkt zijn primaire band weer even alomtegenwoordig. Zo kregen we laatst solowerk van Thom Yorke, muziek in de filmsoundtrack van ‘Inherent vice’ en nu ook een drummer die met een tweede plaat naar buiten komt. Die begint trouwens veelbelovend: ‘Coming up for air’ grijpt met dreigende synths meteen de aandacht. Selways kenmerkende stijl van drummen valt in na een seconde of tien en vormt de rode draad door de rest van het album. ‘Around again’ steunt opnieuw op een typische Radiohead-drumpartij waarbij beheerst de vellen en cimbalen worden beroerd. Wanneer we echter verder luisteren valt het op dat er verder weinig spannends gebeurt: veel trage, op piano steunende ballads en weinig vernieuwends.
Philip Selway lijkt solo niet veel te verschillen van de resem bands die medio jaren 00 de succesformule van Radiohead probeerden te imiteren. Zonder voorkennis zou je de man dan ook in hetzelfde hokje plaatsen. Luister maar eens naar nieuwe single ‘It will all end in tears’. Dat Selway hier en daar daadwerkelijk begint te zeuren (‘Don’t go now’, ‘Drawn to the light’) maakt het er niet beter op. ‘Ghosts’ herinnert vaagjes aan ‘Exit music (for a film)’, maar zoals gezegd: niets nieuws onder de zon. Toch maar werk maken van dat nieuwe Radiohead-album , want een goede drummer maakt duidelijk nog geen goede plaat.
De man live aan het werk zien kan binnenkort in Amsterdam (Paradiso, 03.02, info & tickets) en Brussel (AB, 08.02, info & tickets).
Album verdeeld door PIAS
