Als je het cv van Damon Albarn even ter hand neemt dan kan je er niet omheen dat hij zich als artiest niet laat vastpinnen op één genre of gimmick. Met enige verwondering moet je vaststellen dat deze veelschrijver zowat alles gedaan heeft tijdens zijn twintig jaar in de spotlights. Met Blur en Gorillaz stond hij aan de wieg van twee wereldgroepen, onderweg werkte hij intens samen met diverse Afrikaanse artiesten, schreef een opera, maakte filmmuziek en speelde mee op ontelbare platen van bevriende muzikanten. Maar wat opvalt als je dat lijstje van groepen en projecten overloopt, is dat er geen echt soloalbum tussen staat. We bedoelen zo een elpee waar de artiest zijn naam op laat drukken en er dan volledig achter gaat staan. Blijkt dat het gewoon een kwestie van tijd was om ook dat hiaat in zijn carrière opgevuld te krijgen. Na de succesvolle tour met Blur vorig jaar was het moment rijp om met eigen werk naar buiten te komen. Dat is er nu eindelijk onder de naam ‘Everyday robots’.
Laten we meteen duidelijk maken dat wat je te horen krijgt absoluut geen Blur of Gorillaz is. Er wordt ons een ingetogen, sobere, zelfs melancholische plaat voorgeschoteld, een beetje zoals Beck op zijn recente ‘Morning Phase’. De nummers zijn opgebouwd rond de stem van Albarn waar je minimalistische soundscapes met vreemde, tegendraadse accenten achter hoort. Als je je koptelefoon opzet, word je ondergedompeld in repetitieve pianomotieven opgeluisterd met zacht gemurmel, papiergeritsel, spelende kinderen, rinkelende gsm’s, kortom een hele rits geluidjes uit het dagelijkse leven.
Die introverte sfeer van vervreemding en onwennigheid maakt van nummers als ‘Everyday robots’, ‘The history of a cheating heart’ of ‘The selfish giant’ klasbakken die ontroeren in al hun eenvoud. De songschrijver mijmert weg over hoe het voelt wanneer de technologie je leven overheerst en dat je ondanks alle vooruitgang helemaal geen greep krijgt op de toekomst. Als tegengewicht voor die sombere toekomst wordt in ‘You & me’ teruggegrepen naar het verleden, dat met zijn heroïneverslaving niet altijd even vlekkeloos verlopen is. Af en toe laat de zanger het kind in zichzelf naar boven komen zoals in ‘Mr Tembo’ of het aanstekelijke ‘Heavy seas of love’ die opgewerkt worden met zijn voorliefde voor koortjes en Afrikaanse ritmes.
De coverfoto laat een in zichzelf gekeerde zanger zien maar als je goed kijkt, zie je toch die ondeugende, jongensachtige glimlach rond zijn lippen spelen. Dat is een beeld dat perfect de sfeer vervat die het album uitstraalt, introverte klasse met een laagje speelsheid die je prikkelt. De Blur frontman overstijgt hier moeiteloos de opgeklopte strijd om de kroon van de britpop uit de jaren negentig. Terwijl de broertjes Gallagher in hun eigen projecten niet kunnen verstoppen dat ze niet zonder Oasis kunnen, is ‘Everyday Robots’ zo een straffe plaat die je op geen enkel moment naar Blur of Gorillaz doet verlangen.
Damon Albarn treedt deze zomer op in Beuningen (Down The Rabbit Hole, 27.06, info & tickets) en Werchter (Rock Werchter, 03.07, info & tickets).
Verdeeld door Warner Music
