De muzikale carrière van Mark Lotterman startte in 2001 bij de begeleidingsband van dichter Simon Vinkenoog. Negen jaar geleden koos de Nederlander echter voor het ruime sop en bracht hij zijn eerste album ‘Pain & Entertainment’ uit. In 2014 beperkt de singer-songwriter zich tot de essentie en gaat hij voornamelijk op pad met enkel zijn diepe stem en een akoestische gitaar.

Op ‘Indie’, een heerlijk duet met Tessa Douwstra van Wooden Saints, spuit de zanger op een ludieke manier zijn kritiek op het gelijknamige genre. “I didn’t pay attention / I was dryhumping the floor”, antwoordt Lotterman aan de zangeres wanneer ze over de beoordelingen van zijn plaat praat. Over het algemeen zijn het ook de nummers die volgestouwd zitten met ironie en zelfspot, zoals bovengenoemde en ‘Rolling Stones’, die overtuigen. Humor, jongens en meisjes, is een krachtig medium.

‘It Ain’t Only Sorrow’ is een randgeval, maar over het algemeen slaan de intieme, donkere songs de bal vooral mis. ‘Year Without Summer’ is Nick Cave op een slechte dag, ‘The Hell That We Create’ werd gevonden in de prullenmand van Elvis Perkins. Ook bij ‘I Woke Up (Thinking That They Hate Me)’ haakten we al vrij snel af. Gek genoeg weet het zeven minuten durende ‘Brighton’ ons wel in de ban te houden.

Als afsluiter verrast de Nederlandse bard door ‘Watch The Season Change’ uit zijn hoge hoed te toveren, waar zijn meeslepende en bijna hypnotiserende gecroon à la Mark Lanegan uitmondt in een fascinerende bugelsolo. Hoewel de man zonder twijfel een intrigerende stem heeft, is dit ongetwijfeld één van de meest wispelturige platen van het jaar tot op heden.

Mark Lotterman kan je binnenkort onder meer  live aanschouwen in Theater Branoul in Den Haag (19.03, info en tickets), het Rondje-om-de-kerk-festival in Bemmel (17.05, info en tickets) en Café Wilhelmina in Eindhoven (18.05, info en tickets). Check de website van Mark Lotterman voor meer concerten.

Album verdeeld door Suburban