Humo’s Rock Rally 2014 belooft een topeditie te worden. Als we de deelnemers vluchtig overlopen, hebben we de indruk dat er meer dan anders namen tussen zitten waar we al eerder een goed gevoel bij hadden. Indiestyle probeert naar elke preselectie een reporter en een fotograaf te sturen, en traditiegetrouw trachten we ook op voorhand alle aspirant-sterren in te schatten aan de hand van de muziek die ze nu al online hebben. Vandaag stellen we je de deelnemers voor van preselectie 8 in Petrol te Antwerpen op zaterdag 1 februari 2014 – 20u00 (info & tickets).
Met Pomrad die internationaal bijval kent en in sommige Londense middens erg hoge ogen gooit, en Stijn die de laatste jaren zijn sporen naliet in de Belgische muziekwereld, verbaast het ons niet dat iemand het in Humo’s Rock Rally probeert met funky elektronica. Bar-Napkin weet onze aandacht vooral te grijpen in ‘Melting Concrete’, de focus ligt in de andere songs teveel op de kwaliteiten van de muzikanten en niet op de muziek zelf. – luisteren
Fervente Dour-festivalnachtraven kunnen ‘Sky’s the Limit’ van Emphious opzetten om het zomergevoel te imiteren in hun huiskamer. Tijdens Humo’s Rock Rally laten we ons graag verrassen door acts die zich niet binnen de grenzen begeven die Indiestyle zich doorgaans oplegt. Deze bompa’s, het oudste bandlid is al 48, maken het ons met hun mix van electronica en rap onmogelijk om stil te zitten. Gaat het dak van Petrol eraf? – luisteren
Als we in een bio lezen dat een band “sodomerende solo’s” en “Fuck ‘n Roll” speelt, dan vragen we ons al af hoe erg het met de muziek gesteld moet zijn. Al bij al gebruikt Franklin Barefoot een handig afleidingsmanoeuvre, want hoewel de hutsepot van blues, folk, roots en nog wat genres niet origineel of denderend is, vragen we ons toch vooral af: waar halen sommige bands in godsnaam toch die onzin uit hun bio’s vandaan. – luisteren
Twee jaar geleden vergeleken we Humble Flirt in Humo’s Rock Rally met de Rode Duivels, die toen nog niet hun volledige potentieel benutten. Humble Flirt haalde de halve finale, België plaatste zich voor het WK, dus moeten de indierockers nu ook een stap naar voor kunnen zetten. De zanger bevindt zich nog steeds achter het drumstel, al is het trio aangedikt tot een viertal, wat de podiumprésence hopelijk ten goede zal komen. – luisteren
Met twee drummers en twee bassisten beloof je de luisteraar een hels kabaal, en Hypochristmutreefuzz houdt woord. Op een of andere manier slaagt het gezelschap van maar liefst zeven bandleden er wel in om een zekere melodie te bewaren in het getier en de noise van het eerste nummer. Verderop in de player merken we dat de groep op gelijk welk tempo kan boeien, wat ons doet hopen op een gevarieerde en boeiende set. – luisteren
Maak het toch niet zo moeilijk, denken we als we de bio van Kingfisher lezen. Meer dan 100 woorden gebruiken om eigenlijk niets boeiends te zeggen, het is zonde van de tijd. En we vrezen dat we over de liedjes net hetzelfde kunnen vertellen. Als we niet beter wisten, zouden we denken dat de jongens van de Humo-redactie stiekem de hand hebben gelegd op demo’s van Amanda Palmer met een writer’s block. – luisteren
“Dat kan ik ook” moet Michael Asnot gedacht hebben nadat hij als freelance-muzikant al bij een hele hoop andere artiesten heeft gespeeld. De singer-songwriter voelt zich op 23-jarige leeftijd klaar om zelf in de schijnwerpers te treden, en we kunnen hem geen ongelijk geven. als we afgaan op ‘On The Bus To Mexico’. Mexico is echter een gevaarlijk land, en bloedarmoede schuilt om de hoek in de volgende songs. – luisteren
Word jij weleens op het verkeerde been gezet? Bij Samowar dachten wij spontaan aan Manowar, een groep die zich vooral in de jaren 80 terecht de luidste band ter wereld mocht noemen. Hier horen we daarentegen vooral mooie en fijnzinnige originaliteit, voortgebracht door de 29-jarige Leen Diependaele met niet veel meer dan haar eigen stem, wat beats en een loopstation. Denk aan iets tussen Bat For Lashes en Liesa Van der Aa. – luisteren
Nog nooit opgetreden en ternauwernood een naam gevonden, en toch wist Shut The Door Forever zich door de demoselecties te wurmen. Af klinkt hun psychedelische industrial inderdaad niet, wel houden we van de originele insteek. Spektakel en experiment zijn gegarandeerd als dit kwartet het podium van Petrol zal betreden. Of ze klaar zijn voor een halve finale, dat betwijfelen we dan weer op basis van de geluidsopnames. – luisteren
Een naam die ons de laatste maanden al meermaals in positieve zin opviel is Wandering Aengus. Aangedreven door de singer-songwriter Laurens Vanhulle maakt dit vijftal veelal eenvoudige, ingetogen luisterliedjes die zonder veel franjes naar onze gunsten dingen, en daar regelmatig in slagen. In een volle zaal riskeert dit soort muziek wel overstemd te worden door gebabbel van de fans van de andere acts. – luisteren