Het belangrijkste kenmerk van For Noah is de warmte die ze met hun muziek op de luisteraar kunnen overbrengen. Ingetogen is een mooi woord om de sound op hun ep te omschrijven. Er wordt op een zuinige manier omgegaan met de instrumenten, en dit komt de muziek alleen maar ten goede. De sublieme samenzang is een grote hulp bij het creëren van de warme sfeer. De met effecten beladen tweede stem bij ‘Cold is the storm’ straalt bij de eerste luisterbeurt een melancholische charme uit die je niet meer loslaat.
Tegelijkertijd voel je ook dat het klopt. De stemmen van Kaat Timmers en Daan Schepers lijken wel voorbestemd om samen gebruikt te worden. Kaat heeft een kinderlijke stem die de melodieën op een goede manier begeleidt. Of misschien is het soms zelfs andersom. De stemmen hebben een primerende functie en houden het geheel samen.
De begeleiding vertolkt een spaarzaamheid die je laat genieten van een universum waarin niet de instrumenten zelf maar de geluiden die ze kunnen produceren centraal staan. Dit is het meest duidelijk aanwezig bij de drums die steeds op de achtergrond klinken en hierdoor een gevoel van saudade creëren, dat de plaat alleen maar naar een hoger niveau tilt. Ook de cellopartijen worden voorzien van een subtiele manipulatie, die zorgt voor een speciale muzikale ervaring.
Het droge begin met piano bij ‘Time wait for me please’ voelt goed aan. Wanneer de stem invalt, wordt deze begeleid door een in de achtergrond gestopte cello die men eigenlijk niet had hoeven te gebruiken. Om het kort even te vermelden, het had intiemer kunnen beginnen. Dit doet niets af aan de evolutie die het nummer doormaakt tot bij de finale, waarin de blazers een glansrol spelen. En na de zanglijn “I’m trying hard, but this is all fake” is er een creatie van een knap einde waarin het gebruik van wat noise voor een tevreden gevoel zorgt.
‘Hide these sounds’ is een degelijke song, waarbij het lijkt dat vooral de productie hiervoor heeft gezorgd. Er had een uitgebreider nummer van gemaakt kunnen worden. Maar de vraag is of dit wel altijd nodig is. De liedjes op zich raken je zo al zeer diep. En dit is vooral hoorbaar als we even geduld uitoefenen na ‘I want you to feel close’, de afsluiter. Hier krijgen we een ghost-track voorgeschoteld die de buitengewone warmte van For Noah benadrukt. Het is een intimistisch intermezzo, waar de eenvoud primeert.
Na het horen van deze song kan je zeker zijn dat de band live ook over een duidelijke overtuigingskracht beschikt en dat het niet altijd nodig is om een overdreven geproduceerd album naar voren te brengen. De debuutrelease van For Noah is een hartverwarmende plaat die het potentieel heeft om menig hart te veroveren.
