Rivonia, 1963. In deze buitenwijk van Johannesburg werden verscheidene leiders van het Afrikaans Nationaal Congres gearresteerd wegens landverraad. Een bekende ANC’er bevond zich toen reeds in de gevangenis: Nelson Mandela. Het proces dat volgde werd veroordeeld door de VN, wat uiteindelijk leidde tot de afschaffing van de apartheid. Vandaag, 50 jaar later, maakt de Zuid-Afrikaanse band Dear Reader een plaat met een politiek statement. Als dat maar goed komt.
Na deze geschiedenisles is het tijd voor de muziek. Gelukkig, want wat maakt dit collectief rond singer-songwriter Cherilyn MacNeil mooie liederen. Haar stem klinkt alsof ze een liefdeskind van Regina Spektor, Kate Bush en Tori Amos is, geen slecht gezelschap om in te verkeren. En die lyrics? Pakkend en diepgaand (“They came from the sea / she brought them to me / though I’m sure they did curse her most murderous means / thrown on the rocks, broken bodies and hearts”), maar verre van storend.
Eén probleem op dit album: na meerdere luisterbeurten krijg je meer en meer het gevoel dat sommige nummers inwisselbaar zijn. En dat is eigenlijk ook het geval. Maar we vergeven het MacNeil en co wel als ze songs van het kaliber van ‘Down Under, Mining’, ‘Already Are’ en ‘27.04.1994’ blijven produceren. Plaat van het jaar? Nee. Aangenaam luistervoer met enkele uitschieters? Zeker weten.
Dear Reader heeft voorlopig geen optredens in België en Nederland, maar je kan ze wel aan het werk zien op het Sonic Visions Festival in Luxemburg (23.11, info en tickets).
Verdeeld door Konkurrent