Tien jaar geleden brachten The Baptist Generals het enthousiast ontvangen ‘No Silver/No Gold’ uit. Zanger en frontman Chris Flemmons schreeuwde de dood van zijn vader weg en niets leek de band in de weg te staan om een ereplaats in de muziekwereld te veroveren. Maar Flemmons ontpopte zich in Denton, Texas tot burgervader. Hij vocht tegen het grote geld om het oude stadsgedeelte te bewaren en richtte het muziekfestival 35 Denton op met de bedoeling lokaal talent een kans te geven. Sinds 2005 werd er gewerkt aan een nieuw album. En dan toch niet. En dan weer wel. De dood van Andy Kotowicz, een goede vriend die de band bij Sub Pop tekende, lijkt de katalysator geweest te zijn voor ‘Jackleg Devotional to The Heart’.
Spijtig genoeg hebben The Baptist Generals veel tijd nodig om terug op kruissnelheid te komen. Niet dat het aan de leden zelf ligt. De vijf muzikanten excelleren in rootsrock en witten daarmee perfect het doek waarop Flemmons ons met zijn schel krassende, naar Neil Young neigende stem probeert te beroeren. Maar verder dan een veredeld drinklied raakt hij zelden. Slechts op enkele nummers weet de groep de dranklucht in het provinciale clubhuis te overstijgen. Ergens na halfweg lukt dat voor het eerst op ‘Broken Glass’, een geïnspireerde ballad (that’s what we get from the broken glass / it’s a scream / shatters the best parts of you and me) die nooit aan de verleiding toegeeft pathetisch stil te vallen maar altijd moedig doorgaat. ‘My O My’ tapt uit hetzelfde vaatje, wordt gedragen door de traditioneel klinkende vioolpartij en mondt uit in een gemoedsdronken zangfeest. Afsluiter ‘Oblivion Ouverture’ zorgt nog snel voor een streep Danny Elfman en plaatst Flemmons’ vocalen geslaagd in een ander licht.
Drie degelijke nummers op een totaal van twaalf, dat is veel te weinig voor een band met zoveel levenservaring en wijsheid als The Baptist Generals. Iets zegt ons dat ‘Jackleg Devotional to The Heart’ slechts een slaapdronken terugkeer was en dat wat meer tempo en momentum voor een beter resultaat zouden kunnen zorgen. Daarom wensen we de mannen een afmattende wereldtour toe, met juist genoeg tijd om wakker te worden.
Verdeeld door Konkurrent