Current Swell brengt een combinatie van country en rock. De band werd opgericht puur als tijdverdrijf onder vrienden, maar groeide al snel uit tot iets meer dan de leden aanvankelijk verwacht hadden. Hun piepkleine eerste caféshow werd onverwacht meteen een volle zaal. Jawel, deze bende Canadezen is weer zo’n groep die dankzij het internet heel wat trouwe aanhangers verworven heeft. Twee albums en een indrukwekkende reeks concerten later zijn ze er terug met ‘Long Time Ago’. Deze derde langspeler barst van het spelplezier en de lentekriebels. Qua sound is het verre van origineel en worden alle country- en rockclichés in de strijd gegooid, maar ze komen er goed mee weg. Het is dankzij de energie en steengoede songs achter het kwintet dat alles overeind blijft en deze plaat de nodige overtuigingskracht behoudt.
Een uiterst catchy gitaarlijntje opent het eerste nummer dat de titel van de plaat deelt. Verre van vernieuwend kan je al snel beginnen denken, maar het stoort hier zeker en vast niet. Current Swell komt alsnog zeer fris en bedreven uit de hoek. Dit heeft ongetwijfeld te maken met twee kwaliteiten die deze band bezit. Ten eerste doet de stem van leadzanger Scott Stanton meteen denken aan een soort van fusie tussen J Mascis van Dinosaur Jr. en Caleb Followill van Kings of Leon. Een mooi compliment dus. Daarnaast is hun samenspel zeer natuurlijk en dat voel je bij elke opbouw en elk refrein telkens opnieuw. ‘Too Cold’ haalt even hard uit met deze troeven en dan zelfs nog een tikkeltje indrukwekkender door de aanwezigheid van grootse samenzangpartijen. Het valt zeker op dat ‘Long Time Ago’ een warme plaat is die dat typische roadtripgevoel opwekt. Dit dankzij de optimistische sfeer en zeer toegankelijke gitaar- en zanglijnen die vanaf de eerste luisterbeurt meteen je hoofd goedgehumeurd op en neer doen schommelen.
Er schuilt echter meer achter deze band. ‘Brad’s Song’ is een nummer dat je stil maakt. Een hommage aan een overleden vriend die niet tederder gebracht had kunnen worden. Een dijk van een climax naar het einde toe zit vol overgave en voelt zwaar aan door de lading van gemoedsbewegingen erachter. Een pracht van een eerbetoon. ‘Stumble’ doet weer oplichten door z’n springerige drums en zomerse tokkels. ‘Get What’s Mine’ heeft dan weer iets weg van niemand minder dan de Red Hot Chilli Peppers zoals in hun rustigere ballads à la ‘Scar Tissue’. Afsluiter van dienst is de parel ‘Shelter’. Orgels en rauwe fluisterstemmen wiegen je zacht doorheen elk refrein. De bonustrack ‘Young and Able’ is als het ware het bisnummer van de plaat. Zeker omdat dit in feite één van hun meest begeerde songs is die via YouTube zeer populair werd. ‘Long Time Ago’ sluit euforisch af met een perfect geplaatste inval van zachte trompetten.
Er is weinig op deze derde van Current Swell aan te merken. Alleen het ontbreken van een eigen gezicht qua sound is zeker een stevig werkpunt. De stem van Scott Stanton en de grootse songs die hem begeleiden dwingen ons gelukkig om dit eventuele tekort aan originaliteit door de vingers te zien.
Current Swell live zien kan binnenkort onder meer in Amsterdam (Paradiso, 07.06, info & tickets), Wijk Aan Zee (Timboektoe, 08.06, info & tickets) en Rotterdam (Rotown, 08.06, info & tickets)
Check de website van Current Swell voor meer live dates.
Verdeeld door V2