De lente is in het land. Na enige afwezigheid krijgen de bomen hun bladeren terug, het zonnetje laat zich van zijn betere kant zien en het humeur kan weer pijlsnel de hoogte in. Delay Trees staan daarentegen weigerachtig tegenover al deze vrolijkheid en katapulteren ons keihard terug richting herfst.
In Finland groeit de groep sinds hun gelauwerde EP als bamboestokken uit de grond. Het viertal maakt dan ook ambitieuze muziek. We zouden hun werk vol argwaan kunnen afbreken en hen op voorhand neersabelen vanwege een beperkte originaliteit., maar Delay Trees weten ons wonderwel in te pakken. Met een combinatie van minimalistische droompop, shoegaze en rock charmeren, bespelen en overwinnen ze.
Het valt op dat bijna elke song zich met weinig tekst ontvouwt. Ondanks de aangename stem van Rami Vierula moet de band het meer hebben van een ritmische opbouw en theatrale ontknopingen. Naadloze overgangen tussen de nummers zorgen ervoor dat je helemaal verdwaalt in hun dromerige, maar vaak triestige, wereld. Delay Trees doet hier wel vaker moeite voor. Neem nu ‘Whales & Colors’ dat eindigt met, euhm ja, walvissen. Dit soort details tillen het niveau naar omhoog omdat de beleving des te intenser wordt. Na een eerste luisterbeurt klinkt ‘Delay Trees’ niet bijster origineel. Zo beginnen de meeste nummers aan een rustig tempo, voegt de groep er nieuwe elementen aan toe om dan uiteindelijk de registers open te trekken. Ere wie ere toekomt: de Finnen doen dit vaak heel sterk.
Wie groots wil klinken riskeert natuurlijk op bepaalde vergelijkingen te stoten. ‘Pattern’ lijkt op een bepaald moment wel heel verdacht op ‘Fix You’ van Coldplay. We besparen je echter een lijst met overbekende bands omdat Delay Trees toch een geheel eigen weg inslaat. Om het gemakkelijk te maken, zetten we nog even de hoogtepunten op een rijtje: ‘Light Pollution’ zet zich af van de crescendo-formule, favoriet ‘Tarantula/Holding On’ beklijft na elke luisterbeurt en afsluiter “4:45” haalt nog even het maximum uit die formule.
Delay Trees moet je zeker in de gaten houden. Na Finland kunnen ze de rest van de wereld veroveren. Als hun nummers live sterk klinken, kan dit weleens heel snel uitgroeien tot iets moois. Bamboestyle!
Album verdeeld door Sonic Rendezvous