Na het beluisteren van het eerste liedje moesten we ons inhouden om onze haren in krulspelden te steken, een zwarte streep eyeliner op onze ogen te tekenen en onze nagels rood te verven. Inderdaad, The Bandana Splits voeren je schijnbaar moeiteloos terug naar het tijdperk van de meidengroepen uit de jaren 50 en 60. Er wordt uiteraard vooral over liefde gezongen: verloren liefde (‘Sometimes’, ‘Stay if you Wanna’), gevonden liefde (‘My Love’) of ook liefdesverdriet (‘Hold on’).
Hoe onderscheiden deze drie jolige meisjes uit Brooklyn zich nu van pakweg The Ronettes? Moeilijke vraag. De originaliteit is er wel. In ‘Lavez- Vous’ wordt uitgelegd hoe ze Frans leerden spreken: door schoonheidsproducten te lezen. Er wordt hier dan ook een aardig mondje Frans gesproken, wat het allemaal nog schattiger maakt. En in ‘Hold on’ verrassen ze ons met enkele Spaanse zinnen. ‘Desert song’ sleurt ons mee op een kameel richting woestijn.
Het aangename gefluister is er, net als aardige melodieën en een cover: ‘You Don’t Have to be a Baby to Cry’ van The Caravelles. Helaas is dit alles helemaal niet nieuw, en daardoor een beetje ontgoochelend. Dit allemaal terzijde is ‘Mr Sam Presents The Bandana Splits’ een luchtig, leuk album geworden met een vette knipoog naar de andere meiden die dit eerder al eens voordeden.
Album verdeeld door Bertus