Per jaar brengt Johnny Dowd, reeds 64 en pas kort voor zijn vijftigste verjaardag debuterend met zijn soloplaat, gemiddeld één reguliere plaat uit. Verder waren er al enkele live albums en bijdragen aan allerlei verzamelaars. In de huidige pensioendiscussie zou Vincent Van Quickenborne in hem misschien een medestander kunnen treffen, al betwijfelen we sterk of ze elkaar ook ideologisch zouden vinden.

Ook dit jaar levert Dowd zijn bijdrage aan het toch al vrij grote muzikale aanbod, en gelukkig mogen we daar heel blij om zijn. Alternative country is een veel te beperkende term om zijn muziek te omschrijven en op deze plaat staat hij daar ook erg ver vanaf. In ‘Billie’ klinkt Dowd als MC 900 Ft Jesus (die je hopelijk nog kent van ‘The City Sleeps’), in ‘Sherry’ lijkt de muziek wel een popniemendalletje uit de jaren ’60 waar je een stem als de zijne nooit bij zou verwachten. De zanger mist de diepe grom van Cash, en toch klinkt hij in dit nummer als een gepolijste versie van the man in black. ‘Miranda’ is elektronische speelgoedpop en ‘Rita’ lijkt gebouwd op dezelfde muzikale fundamenten als de halve back catalogue van Doe Maar. In ‘Linda’ lijkt het refrein zelfs geënterd door Hormonia, het speelgoedje van Hugo Matthijsen waarin hij Tine Embrechts, Nele Bauwens en Karlijn Silleghem de draak liet steken met acts als Opium. Verrassend is ook nog afsluiter ‘Candy’, een erg rustig nummer.

Verspreid over 13 songs bezingt de maker van dit album 15 vrouwen die hij gekend heeft: vrouwen over wie hij fantaseerde of die hij op tv zag, en vrouwen waar hij weg van is. Elk lied kreeg dan ook een meisjesnaam mee, tweemaal zelfs twee meisjesnamen. Het geheel levert een evenwichtige, gevarieerde plaat op met genoeg consistentie. Dowd laveert daarbij langs paden die weinig met rootsmuziek te maken hebben en die sommige fans misschien zullen afschrikken.

Bovendien brengt de man zijn muziek met veel gevoel voor humor (dat mag ook blijken uit de titel van de plaat, die als werktitel nog ‘Regrets, I Have A Few’ had) en zijn stem zweeft ergens in de buurt van Tom Waits en de eerder vernoemde Johnny Cash. We kunnen ons amper voorstellen dat hij met deze plaat zijn pensioen aankondigt en dus verheugen we ons nu al op de oogst van 2013.

Johnny Dowd treedt in het voorjaar onder meer op in Eindhoven (Café Altstadt, 03.05, info & tickets), Den Haag (Paard Van Troje, 04.05, info & tickets), Haarlem (Patronaat, 07.05, info & tickets), Utrecht (DB’s, 09.05, info & tickets), Brugge (Cactus, 10.05, info & tickets), Amsterdam (Winston, 11.05, info & tickets) en Gent (Café Video, 21.05, info & tickets).

Een volledig overzicht van zijn optredens kan je vinden op de website van Johnny Dowd.