Een reputatie hadden de mannen van Electricity In Our Homes al. We gaan even terug in de tijd. Het is 2008, we bevinden ons in London en Electricity In Our Homes geeft hun allereerste concert. Onmiddellijk na het optreden spreekt een vertegenwoordiger van een platenmaatschappij de band aan: of ze bereid zijn een platencontract te tekenen.
Ondertussen bracht de groep al een ep’tje uit dat werd afgekraakt door de critici. Sindsdien was het behoorlijk stil rond Electricity In Our Homes. Maar nu komen ze (eindelijk) terug, met ‘Dear Shareholder’. Dit album bevat de nodige ingrediënten om onder de indiecategorie te plaatsen: de typische gitaarriffs zijn aanwezig, de opbouwende intro’s, de humor (in ‘Drumming Around The Room Pt 2’ hoor je op de achtergrond mensen praten) alsook de aanstekelijke poprefreinen.
Die poprefreinen vind je vooral terug in ‘Oranges’ en ‘Appletree’. Samen met ‘Drumming Around The Room Pt 1 en Pt 2’ vinden wij dit de sterkste liedjes uit de plaat. ‘Oranges’ start superstrak met de zanger die maar blijvend om hulp zit te vragen (“Help me, help me, help me,…”). Na een tijdje wordt hij vergezeld door een vrouwelijke stem. Samen komen ze tot de conclusie dat we ongelukkig zijn omdat we niet weten dat we gelukkig zijn (“You’re unhappy ‘cuz you don’t know that you’re happy”). 60s garagerock heeft Electricity In Our Homes hier duidelijk beïnvloed.
‘Appletree’ wordt gezongen door een vrouw, en zou een geweldige single kunnen zijn. De zachte stem van de zangeres gemengd met het spelerige geluid van de drum en gitaar zijn een geweldige combinatie. Het toevoegen van trompetten in het midden verheft het liedje naar een hoger niveau. Afsluiter ‘Play it Over’ had Syd Barret perfect kunnen schrijven. ‘Play it Over’ start heel simpel met een mannenstem die de woorden uit de songtitel blijft herhalen. Een gitaar en drum worden toegevoegd, na een tijdje hoor je vrouwenstemmen. Nog later worden de trompetten hier weer ingeschakeld, wat resulteert in de perfecte soundtrack voor een warme zomerdag.
‘Dear Shareholder’ is een aardig debuutplaatje. Toch vinden we het jammer dat alle liedjes niet even sterk zijn. Misschien een tip voor de volgende plaat?