Het Depot hees gisterenavond de Britse vlag. Een programma met The Cribs, Freaky Age en Twisted Melon dj’s lokte verrassend weinig volk, de zaal was niet eens voor de helft gevuld. Vermoedelijk zat de passage van Kasabian in Vorst Nationaal diezelfde avond hier voor iets tussen.
Enigszins verrassend opende niet Freaky Age de avond, maar een (Engelse?) singer-songwriter die naar eigen zeggen zijn eerste optreden ooit speelde. Zijn naam? Geen idee. Toekomstige faam? Waarschijnlijk niet, tenzij hij de komende jaren uit een iets wervelender vaatje tapt. Erg? Neen, hij speelde per slot van rekening maar drie songs.
Freaky Age kon wel beklijven. De bandleden lieten zich niet van hun stuk brengen door de lage opkomst en gooiden zich zoals steeds volledig. Het blijft een plezier om die drummer te zien genieten van elke slag op zijn trommels en cimbalen. De rest van de groep beleeft even overduidelijk plezier aan elk optreden. De set bevatte een mooie mix tussen nieuw materiaal en songs uit de vorige twee albums. Onze favorieten waren het afsluitende ‘Where Do We Go Now?’, het sublieme ‘Masks’ en de nieuwe single ‘Heart Of Gold’. Uitstekende singlekeuze, mannen. Freaky Age doet ons meer dan eens aan The Strokes denken, al hebben ze duidelijk een eigen smoel. Het blijft ons verbazen dat deze jongens niet op eigen houtje Het Depot uitverkopen, al komt daar op een dag hopelijk verandering in.
Met ‘Come On, Be A No-one’ haalden The Cribs meteen een grote klepper uit de kast waar ze al vijf albums lang aanstekelijke indierocksongs in proppen. We Are Not A Britpop Band vertrouwden ze de opgekomen fans daarna toe, om aan te geven dat zij niet degenen waren die het thema van de avond hadden gekozen. De groep wisselde hele sterke momenten af met minder boeiende. Hier en daar klonk de band iets te monotoon, vooral door het stemgeluid, terwijl de tweelingbroers Gary en Ryan Jarman toch ieder om beurt de zang op zich namen. De poëzie van Lee Ranaldo op groot scherm in ‘Be Safe’ zorgde wat dat betreft voor een welgekomen originele invalshoek. Meer van dergelijke creatieve momenten zouden niet deren, integendeel.
Het optreden in Het Depot was het laatste van een zes weken durende tour die The Cribs onder meer voor het eerst naar Turkije en Kroatië bracht. Op het uitblijven van bisnummers na, kon je niet echt merken dat de groep hierdoor uitgeput was, zoals Gary en Ryan ons eerder die dag toevertrouwden. De drummer stond regelmatig recht op zijn drums en songs als ‘We Share The Same Skies’, ‘I’m A Realist’, ‘Hey Scenesters’, ‘Cheat On Me’ en ‘Mirror Kissers’ straalden voldoende energie uit. Uit hun titelloze debuutalbum uit 2004 speelden The Cribs ‘You Were Always The One’.
Een krachtig en energiek gebracht ‘Men’s Needs’, hun absolute doorbraakhit uit 2007, kon logischerwijze rekenen op de meest enthousiaste reactie van de zaal. Hierna gunden de bandleden ons nog één song die we eerlijkheidshalve niet kennen, en keerden ze niet meer terug voor een toegift. Wie geen zin had om naar huis te gaan kon wel nog tot een stuk na middernacht genieten van de al dan niet Britpop-plaatjes van de Twisted Melon dj’s.
Het depot programmeert binnenkort onder meer Fink (25.11), The Raveonettes (08.12) en August Albert (18.12). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.