Bon Iver verwerkt heerlijk puur spijt en schaamte op ‘Sable ep’

door Jonas Vandenabeele

Bon Iver dacht na zijn doorbraakdebuut in 2007 waarschijnlijk niet dat hij in enkele jaren tot sterrenstatus verheven zou worden. Fast forward naar vandaag, 17 jaar later, na talloze samenwerkingen (Taylor Swift en Charli xcx niet in het minst) krijgen we de ‘Sable ep’ voorgeschoteld. Drie pure songs waarin Justin Vernon de essentie van zijn songschrijven capteert. Hij vermengt daarbij heel subtiel de experimentatie en metier van onder andere ‘I,i’ en ‘22, a million’. 

Over openingsnummer ‘…’ kunnen we kort zijn: “…”. Twaalf weinig zeggende seconden aan pieptoon die de ep op gang suizen. Het daaropvolgende ‘Things behind things behind things’ is het eerste echte nummer van een ep die over spijt en schaamte gaat. En ook hoe die te verwerken. ‘Things…’ werd mede gecomponeerd door gitarist Phil Cook & trompettist Trever Hagen. Toch is het heel duidelijk dat Vernon en zijn gitaar het middenplan vormen.

‘S p e y s i d e’ werd vooruitgestuurd bij de aankondiging van ‘Sable’. Het voelde ongetwijfdeld als thuiskomen voor fans van het vroege werk van Bon Iver. Er is niemand die rauwe, herkenbare emoties zo mooi kan verpakken in cryptische teksten. Het zorgt ervoor dat je zelfs naar herkenbaarheid graaft tussen de poëtische lijnen. Hoe dieper je je waagt, hoe meer kans dat je iets kostbaars delft. Een ‘Sable’ is trouwens een sabelmarter, mocht je het nog niet weten.

‘Awards season’ is een bloedeerlijke en pure conclusie van de ep. De saxofoon van Mike Lewis in het midden is een gecontroleerde uitspatting van iets wat zacht zit te broeden onder de warme stem van Vernon. Zijn zangkunst en tekstuele precisie verwerken het spijt en de schaamte op een breekbare manier die culmineert in “But now it’s the season / and I know I will be seeyin’ ya / on the TV for some reason / God my heart.”

Alle drie de tracks zouden volrijpe ‘For Emma’-songs kunnen zijn. Er ligt een extra laag levenswijsheid en muzikaal voortschrijdend inzicht die de 26-jarige Vernon toen simpelweg nog niet had. We kijken nu al reikhalzend uit naar het volgend werk van hem.