‘NO TITLE AS OF 13 FEBRUARY 2024 28,340 DEAD’: de nieuwe plaat van postrockgigant Godspeed You! Black Emperor verwijst naar het dodental in Gaza midden februari. Ik heb het net nog eens opgezocht en het aantal ligt nu rond 42.000. Kom je later nog eens terug naar dit stukje, dan zullen daar nog enkele duizenden bovenop zijn gekomen. Het enige wat het bloedbad zou kunnen stoppen, is een mirakel. Ik zou er niet te veel op hopen.
Daarmee is het woord gevallen: “hope“. Al jaren flikkert het woord op het projectiescherm tijdens hun optredens. Nu ja, ‘optredens’. De doortochten van de Canadezen zijn eerder hoogmissen waar hun monumentale composities als psalmen nagalmen. Oorverdovende decibels worden daarbij nooit geschuwd. De schaduwkant van het bestaan evenmin. Klimaatrampen, oorlogsmisdaden en de excessen van het kapitalisme worden in korzelige zwart-witbeelden vertoond achter hen. En dan ineens: “hope“. Waarom toch?
Tijdens het luisteren van ‘BABYS IN A THUNDERCLOUD’ begon het ons te dagen waarom. Hun muziek is een beetje als hoop zelf: soms verwelkt het, om daarna traag maar zeker terug open te bloeien. Voorgenoemd nummer begint met voorzichtige, onzekere gitaarweeën. Het is alsof de band elk moment hun instrumenten terug aan de haak kan hangen. Puur gezichtsbedrog uiteraard. Voor je het weet, zit je te luisteren naar een mastodont van een opbouw. De crescendo die volgt, is er eentje waar de groep ondertussen patent op heeft: nietsontziend, verpletterend muzikaal vuurwerk dat maar blijft knetteren.
Dit is niet meer de Godspeed You! Black Emperor van de begindagen, het moge duidelijk zijn. Op hun achtste plaat klinken ze weker, maar daarom niet minder mooi. Hun eerste albums waren eerder molotovcocktails die rechtstreeks waren gericht aan het adres van hoge piefen. Nu verklanken ze met grootste empathie het leed van de slachtoffers. Geen wonder dat er wordt geopend met het magistrale ‘SUN IS A HOLE SUN IS A VAPORS’, een traag ontvouwende waltz voor zij die achterblijven. Violen kussen je wakker, gitaarecho’s priemen als zonnestralen door het wolkendek. Dit is GY!BE-magie op z’n mooist.
‘RAINDROPS CAST IN LEAD’ stuwt de boel naar euforische hoogten. De stijlbreuk volgt met de bijna-stilte van ‘BROKEN SPIRES AT DEAD KAPITAL’. Het pekzwart intermezzo dronet er naar goede gewoonte op los. De bezwerende tromroffels rollen de loper uit voor ‘PALE SPECTATOR TAKES PHOTOGRAPH’, het donker kloppend hart van de plaat. Voor het eerst overheersen rouw, ongeloof en -vooral- woede. Sluitstuk ‘GREY RUBBLE – GREEN SHOOTS’ maakt de rekening op. Nog één keer wordt er stormachtig geschipperd tussen licht en donkerte, pijn en zalving, doorzetten of toegeven. In welke kant te geloven? De band stelt de vraag, aan jou om hem te beantwoorden.
Tijdens de slotminuten van ‘NO TITLE’ moesten we denken aan een stuk uit de monoloog waar hun debuut mee opent: “We’re trapped in the belly of this horrible machine and the machine is bleeding to death“. Ook zeventwintig jaar later bloedt die machine nog altijd even fel, misschien zelfs feller. Laat het aan de spookachtig mooie muziek van Godspeed You! Black Emperor om de wonde te stelpen.
De band speelt op 16 oktober in een uitverkochte Ancienne Belgique.
