Zoals enkele andere Australische bands, schoot ook Confidence Man als een speer de muziekindustrie in met hun knack voor krisperige songwriting en een ongebreidelde vrolijke beats. Het succes van de singles stapelde zich al snel op, waarna hun debuutalbum in 2018 verscheen. Op ‘Tilt’ bewijzen de aussies diezelfde panache nog steeds te bezitten, zij het met horten en stoten.

De singles leken nochtans een zegerondje van een album te beloven. ‘Holiday’, de eerste van het pak, is met afstand het heerlijkste nummer op de plaat. Het nummer combineert ook de verschillende elementen die van Confidence Man zo’n succes maken. Deep house met Balearische invloeden, baslijnen die tegen dance punk aan schuren en de hypnotiserende vocals van Janet Planet en Sugar Bones. Hierop stilstaan is onmogelijk.

De band volgde dit op met dance-anthem ‘Feels like a different thing’ waarbij ze alle hokjes aanvinken om een smash-hit te worden. De breakbeats breken zowel in de context van het album als de output van de band hun reguliere house-productie wat open. Iets wat hen duidelijk goed afgaat, zeker in combinatie met het verhemelende koortje dat wonderwel werkt op de track. Enige minpuntje is dat je een nummer van die aard eerder ergens aan het einde van het album zou verwachten. In de tracklisting kom je ‘m echter al na ‘Woman’ tegen.

De band duwt de plezierigheidsfactor op ‘Tilt’ nog een streepje hoger dan op hun debuut. Dat eerste album bevatte heel wat elementen van dance punk die bij momenten heel erg deed denken aan LCD Soundsystem. Hier is dat nauwelijks het geval. Op ‘Break it, brought it’ lijkt het brutale typetje van Janet Planet wel nog even excellent terug te keren. Op ‘Angry girl’ valt dit echter flink tegen, veelal komende door haar stroeve vocals op de track.

Echter maken de met house-beladen beats veel goed. ‘Toy boy’, ‘Loving u is easy’ en albumafsluiter ‘Relieve the pressure’ zijn stuk voor stuk nummers die goed zouden werken in menig dj-set. Op ‘Push it up’ laat de band zich dan weer iets meer van z’n conventionele kant zien waarbij de symbiose van de band eerder centraal lijkt te staan.

Desalniettemin lijkt de band op ‘Tilt’ wat klem te zitten tussen sérieux en plezier. Ze verzilveren hun je m’en fous-manier van doen op de house tracks waarbij losbandigheid en vrolijkheid centraal staat. Toch lijkt de band via enkele andere nummers te onderstrepen dat ze via hun muziek evenwel serieus willen worden genomen. Het is die tweespalt die Confidence Man hier en daar parten speelt.