Timing is alles naar het schijnt. Timing is echter een vreemd beestje, daar zal Reason van kunnen meespreken. Voor hemzelf is het uitbrengen van zijn eerste echte album ‘New beginnings’ een mijlpaal, een moment om nooit te vergeten. Helaas voor de rapper is hij getekend op het label TDE, de plek die Kendrick Lamar, SZA, Schoolboy Q en nog een rits andere exceptionele talenten hun thuis kunnen noemen. En laat die TDE nu net middenin het hiphopnieuws staan, met uitgestelde releases, hommeles met SZA en de (valse) geruchten over het vertrek van koning Kendrick. Hoe hard Reason probeert, men gaat toch altijd focussen op het feit dat dit pas de eerste release uit de stal is in een eeuwigheid. En dus waarom het daar zo traag gaat.
Timing’s a bitch dus. Des te meer omdat Reason wel zijn onbetwist momentje in de spotlight verdient. Een aantal jaar geleden zette hij zich definitief op de kaart met de gesmaakte mixtape ‘There you have it’ en ‘New beginnings’ is echt wel de bevestiging van zijn talent. Tekenen bij TDE heeft vergaande voordelen, zoals een beroep kunnen doen op een van de producers van het label, in dit geval Kal Banx. Je hoort dat dit een tot in de puntjes afgewerkt project is, iets waar ze daar prat op gaan. En plus kan hij een beroep doen op zijn labelmaatjes. Schoolboy Q, Ab-Soul en Isaiah Rashad vinden we terug op de tracklist en Kendrick Lamar komt ergens onderweg de ad-libs verzorgen.
De echte ster van het album is echter Reason. Hij toont zich als een volwassen rapper die duidelijk aan zijn skills geschaafd heeft de voorbije jaren. In opener ‘Something more’ toont hij zich meteen een zachtere kant van zichzelf, die van twijfel. Zacari voegt daar met zijn prachtig stemgeluid nog een extra component aan toe die het geheel prachtig omkaderd. Hoe hij ‘I can make it’ in elkaar knutselt samen met Rapsody is eveneens bewonderenswaardig. ‘Slow down’ is een pareltje. De rustig kabbelende beat accentueert de bij momenten pijnlijke bars over drugsverslavingen, verzuurde familiebanden en het verliezen van een kind. Iets minder pijnlijk is ‘Fall’ waarin Reason de moeilijkheden van een beginnende artiest uiteenzet. Elk van bovenstaande nummers heeft één iets gemeenschappelijk: Reason weet met welgemikte bars een reeks prachtige verhalen te vertellen.
De boog moet wel niet immer gespannen staan. Wanneer hij zijn vriendjes naast zich weet, komt hij pas echt op stoom. ‘Pop shit’ baadt in dat donker sfeertje dat Schoolboy Q altijd met zich mee weet te brengen. Vince Staples is eindelijk nog eens aan het rappen in 2020 en doet ‘Sauce’ swingen als geen ander. Kendrick Lamars inbreng in ‘Show stop’ doet denken aan ‘Win’ van labelgenoot Jay Rock, een killer van een nummer en aan ‘X’ vanop de Black Panther soundtrack. Lamar was blijkbaar moeilijk te strikken voor wat studiotijd, dus werden zijn ab-libs daarvan gesampled. En de spitters Rashad en JID tillen ‘Extinct’, met de knipoog naar Kanye West, naar een hoger niveau. Om nog maar te zwijgen van de chemie tussen Reason en Ab-Soul die ‘Flick it up’ doet gloeien.
Stuk voor stuk pareltjes van nummers, maar die echte grote hit ontbreekt op ‘New beginnings’, een toepasselijke titel voor zijn echte start bij TDE. Veel airplay zal Reason niet moeten verwachten, al helemaal niet op de Europese continent. Wie echter de tijd neemt om dit album een paar keer te luisteren ontdekt dat die hits niet meteen nodig zijn. Reason tovert voldoende met woorden en flows om het merendeel van de veertien nummers memorabel te maken en kan zo het snoepje van het jaar worden voor de rapfans die al eens graag diepgang hebben. Voor een debuut tussen de grote jongens is dat behoorlijk indrukwekkend. Het doet ons vol vertrouwen zeggen dat die hit er ongetwijfeld nog komt. Een reden om naar het vervolg van Reason uit te kijken.