Onder de hawaïhemden en dikke laag zonnecrème van het Gentse Compro Oro  schuilt een passie voor muziek uit alle uithoeken van de wereld. Na de met Cubaanse ritmes doorspekte debuutplaat ‘Transatlantic’ wordt de wereldkaart op ‘Suburban exotica’ verder uitgerold en komen ook Midden-Oosterse accenten aan bod. Dijf Sanders, de man wiens veldopnames het geweldige ‘Java’ opleverde, nam plaats achter de mixtafel. En wat een mix dit album is: wereldmuziek versus jazz en psychedelica. En het loopt allemaal verrassend goed af.

Het kleurrijke ‘Miami new wave’ opent het album met een dansbare groove. Zuiderse percussie klinkt op de achtergrond terwijl een gitaarlijntje de leiding neemt. Op dit en nog twee andere nummers wordt de band vervoegd door Joachim Cooder, zoon van gitaarlegende Ry Cooder. De Amerikaanse percussionist speelde mee op het beroemde ‘Buena Vista Social Club’ uit 1997 en klopte zelf aan bij de Gentenaren. ’10 Dollar jeans jacket’ vermengt twee continenten: bovenop het Latijns-Amerikaans ritme speelt Segers een Arabisch klinkende melodie op vibrafoon. Door dit laatste instrument en het zuiders aura is de link met exotica records uit de jaren vijftig snel gemaakt, vooral met de platen van Arthur Lyman. Berg Compro Oro echter niet weg als easy listening. Wanneer Bart Vervaeck zijn gitaar boven haalt krijgt het nummer een experimenteel kantje. Uiteindelijk vloeit het soepel over in ’10 Dollar iPhone’, een ietwat duistere track waarin de marimba een melodie zoekt en die uiteindelijk vindt samen met de gitaar en Arabische luit.

‘Mogadishu’ is zowel de hoofdstad van Somalië als een nummer vol piraterij van muziekstijlen. Ook voor de single ‘Rastapopoulos’ biedt het internet ons een verklaring: Rastapopoulos is natuurlijk de slechterik met sigaar en ooglap uit enkele avonturen van Kuifje. Net als de dappere, blonde held reist Compro Oro langs woestijnen, gletsjers en witte stranden op zoek naar iets nieuws. Gelukkig heeft de band minder tegenslag dan de stripfiguur. De gitaar blinkt uit in de Ethiopische vibes van het nummer. ‘Lalibela’ is opgewekt en vraagt met haar stevige beat om te shaken. De gitaar is geweldig funky en conga’s en slide gitaar zorgen voor de nodige exotica.

Het rumba-achtige ‘Dark crystal’ doet het wat kalmer aan en laat J. Cooder horen op de duimpiano. ‘Baobab’ heeft een zeemzoet baslijntje en een melodie dat evengoed een ontlening had kunnen zijn van een jazzstandard. De erfenis van Martin Denny klinkt sterker dan ooit. Sferische accenten op de achtergrond versterken het eigenaardige. ‘Geef je geld’ is het enigste nummer dat wat uit de (ontdekkings)boot valt en karakter mist. Al zouden we graag ons geld geven aan een vliegticket naar de inspiratiebronnen van deze muziek. Maar wat blijkt: Compro Oro verklankt simpelweg de multiculturele wijk de Brugse Poort in Gent. Geen wereldreis nodig. Eindigen doen ze wanneer de zuiderse zon al lang verdwenen is achter de horizon in het donkere ‘Kruitvat’. De gitaarmelodie slentert voort terwijl de vibrafoon gehaast klinkt. Bas en percussie weergalmen als een waarschuwing voor wat komt.

Fans van de releases van Soundway Records en The Heliocentrics zullen ‘Suburban exotica’ zeker kunnen smaken. En voor wie houdt van één van de eerder genoemde stijlen, van rumba tot afrobeat en ethiojazz, is dit een fijne ontdekking. De muziekstijlen worden niet gebanaliseerd met stereotypes maar net geëerd door de psychedelische, slimme aanpak van Compro Oro. Ze voelen zich duidelijk thuis in de Brugse Poort en haar muziek.

Compro Oro speelt op 26 oktober op de Koer in Gent. Tickets en info vind je hier.