Dat het Gentse kwintet The Germans naar believen speelt op de ongedefinieerde grenzen van de muziek moeten we je niet meer vertellen. Hun repertoire bewees al meermaals dat er onmogelijk een afgebakend genre valt te plakken op hun muzikale verdiensten. Paradoxaal genoeg weten de Belgen onstuimige noise en zweverige ambient op één hoop te gooien, zonder ook maar een greintje aan geloofwaardigheid te verliezen. In 2015 losten ze nog het benevelde, maar eveneens krankzinnige album ‘Are animals different’, een veertig minuten durend opus waarop experimentele uitschieters niet beschimpt maar juist toegejuicht werden.
Bijna vijf jaar later is het de beurt aan het menselijke ras om op eigenzinnige wijze onder handen te worden genomen door The Germans. Op ‘Sexuality’, waar het vooraanstaande Belgische label Unday Records voor de eerste keer in het plaatje komt, worden onbeschaamd onze vleselijke driften en verlangens uitgeplozen. Die seksuele exploratie komt voor in alle soorten en maten, van teder en smaakvol tot ronduit dierlijk en ongeremd. Een groot speelveld dus voor The Germans om uit te putten, wat met grijpgrage handen gedaan wordt.
‘Sexuality’ steekt van wal met ‘William’, een hitsige speurtocht naar iemand om de lakens mee te delen ten tijde van het hele #metoo-verhaal. Persistente percussie houdt hier een onvermoeibaar tempo aan, terwijl psychedelische oorvegen het plaatje interessant houden. Dat het nummer oorspronkelijk een soort van lofzang was op de Nigeriaanse afrobeat- en funkheld William Onyeabor, valt niet meer met de vinger aan te wijzen. De vibrerende single ‘That was months ago’ laat de gitaren mee het woord voeren bij een liefdesspel waar ook dierlijke oerkreten aan te pas komen. Het ongeduld om de kleren uit te trekken, was zelden zo voelbaar.
De lichaamssappen mogen de vrije loop gaan in het suggestief getitelde ‘Fine white C’, als gevolg van een veelvoud aan psychedelische riedels, met onder meer een prikkelend Hamond-orgel, oosterse snaren en drumslagen die maar niet willen opgeven. Zo zie je maar dat een vrijpartij van slechts acht minuten je kan achterlaten met een lompe grijns van oor tot oor. ‘Greek flutes’ neemt je daarentegen liefdevol bij de hand voor een sensationeel bedavontuur.
Dat The Germans in feite lak hebben aan structuur valt net als op ouder werk opnieuw op ‘Sexuality’ te bespeuren. De speelse carrousel ‘La sexualidad’ voorziet een ereplaats voor het Hamond-orgel, dat al meermaals de aandacht trok. Hoe het nummer precies in het plaatje past is niet meteen duidelijk, al nemen we het er met veel plezier bij. Afsluiter ‘Ambition’ laat ons met z’n soezerige synths en ambient dan weer verdwaasd achter, wat al eens kan gebeuren wanneer je met iemand de koffer induikt.
Het mag gezegd worden, met ‘Sexuality’ zijn The Germans een kroonjuweel rijker. Het album telt niet meer dan negen nummers, maar legt een weelde aan ongewone en wonderbaarlijke producties aan de dag. Daarbij moeten we vermelden dat The Germans in se een livegroep zijn die vooral weet uit te pakken op de planken. Het is dus ongeduldig wachten op de dag dat we ze met eigen ogen aan het werk mogen zien.
The Germans zijn komende maanden een paar keer te bezichtigen op het podium. Op woensdag 3 april in De Centrale te Gent, vrijdag 12 april in de Magdalenazaal (MaZ) in Brugge en zaterdag 4 mei in De Kreun te Kortrijk.