Het ijzer smeden wanneer het heet is: je moet het Gunna niet leren. Sergio Giavanni Kitchens, zoals het baasje heet, besloot niet te lang te wachten om voort te bouwen op zijn knap 2018. Nadat hij met Lil Baby de fel gesmaakte mixtape ‘Drip harder’ uitbracht, is het nu tijd voor ‘Drip or drown 2’. De hype was ontegensprekelijk, in die mate dat een hardnekkig gerucht de ronde doet dat Future zijn ‘Hndrxx2’ speciaal teruggetrokken heeft om niet in de spotlight van zijn maatje Gunna te stappen.

‘Drip or drown 2’ is vooral een statement zonder meer. Want hoewel Urban Dictionary drip omschrijft als ‘when your bling is iced out but that shit melting from all your hot bars, you got the drip’, komt het in het goeie oude Nederlands gewoon hier op neer: erop of eronder. Om dat statement waar te maken, beroept Gunna zich op enkele mensen die de voorbije jaren meer dan hun strepen verdiend hebben. Zo neemt zijn mentor en labelbaas Young Thug enkele verses voor zijn rekening en is ook zijn maatje Lil Baby van de partij. De productie werd dan weer uit handen gegeven aan stadsgenoten Wheezy en Turbo, die de Atlanta-vibe moeten weergeven.

Kortom, aan de omkadering zal het niet liggen. Tijd voor Gunna om dus effectief te drippen, dan wel te drownen. Zestien nummers telt zijn album, en ze zijn alle zestien in die typische stijl die meteen doet denken aan Atlanta. De beats zijn minder scherp dan we pakweg twee jaar geleden overal hoorden, maar de trap blijft inherent. En met de trap volgen ook de klassieke thema’s. Een rijkelijk, liederlijk leven in ‘Wit it’, het behagen van zichzelf met behulp van vrouwelijk schoon (‘Outstanding’) en ga zo door. Clichés.

Meer nog, we hebben het even geturfd, en de resultaten zijn onomstotelijk. Van de zestien nummers op ‘Drip or drown 2’ gaan er veertien over het globale thema ‘geld, vrouwen, auto’s, wapens en het modewoordje drip’. Dat is behoorlijk eenzijdig. De vreemde eenden in de bijt zijn ‘Idk why’, waarin Gunna eventjes in zijn ziel laat kijken, en ‘3 headed snake’, waarin hij samen met Wheezy en Young Thug zijn driehoeksrelatie vorm geeft. Kanonnenvoer voor zij die rap te simpel en te patserig vinden.

Toch is het al te simpel om dit weg te zetten onder de noemer ‘bucht’. Allereerst leveren zowel Turbo als Wheezy vakwerk af. De beats zijn meeslepend, doordacht en weten Gunna excellent te omringen, zodanig dat zijn specifieke flow het beste tot zijn recht komt. Want daar ligt net de kracht van Gunna: hij klinkt ongelofelijk meeslepend. Dat maakt dat nummers als ‘One call’ en ‘Speed it up’, niet toevallig de singles, behoorlijk verslavend zijn, ondanks dat ze amper iets om het lijf hebben. Evenwel is zijn grootste troef meteen zijn opvallendste zwakte: het is net niet afwisselend genoeg. Het wordt snel al eens saai.

Wie naar ‘Drip harder’, zijn mixtape met Lil Baby, luisterde, kon twee dingen horen. Ten eerste, Lil Baby is de ster van het geheel. En ten tweede, Gunna werkt het best als sparringpartner. Zijn flow en stemgeluid schieten, vooralsnog, tekort om echt een full lenght-project te dragen. Om over de variatie van zijn raps en thema’s nog te zwijgen. En net dat maakt dat ‘Drip or drown 2’ zich niet weet te onderscheiden in de gigantische hoeveelheid rapalbums waarmee we rond de oren geslagen worden. Enkele leuke nummertjes voor de playlist, maar echt drippen doet Gunna hier niet. Drownen ook echter niet volledig. Een gevalletje van doorgedreven middelmatigheid dus.