De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
We bundelen onze vangsten ook in een Spotifyplaylist. Zo heb je altijd een staalkaart van Belgisch talent binnen handbereik.
Deze zomer wist Vito (foto) hier nog te vertellen dat er voor hem en z’n band eigenlijk niet zoveel meer prioriteiten zijn dan “veel spelen en af en toe een singletje opnemen”. Die misschien bij “debuut” blijkt intussen wél in een volmondige sowieso te zijn veranderd, want in maart brengt het Gentse indiegezelschap die ep al uit. Geen plaatje zonder bijbehorende single, en die werd gisteren geleverd in de vorm van ‘The soul comes’. Opnieuw hoor je de adem van Kurt Vile, Jeff Tweedy en Bob Dylan doorheen de track zweven, iets waar Vito ook nooit doekjes om wond. Think again echter als je dacht dat de groep louter vijftig jaar muziekgeschiedenis herkauwt: met een boeiend stiltespel, dat subtiele slacker-infuus en uiteraard het meevoerende stemgeluid van Vito zelf – ditmaal zelfs uitmondend in een intense samenzang – ontstaat er snel iets erg unieks. (foto (c) Agathe Danon)
En kijk, plots krijg je hier een bijzonder vader-zoonverhaal voorgeschoteld. Namelijk: Vito’s vader vergaarde in de jaren ‘90 aanzienlijk wat roem in ons land met zijn groep Derek & The Dirt. Na een split, niet lang na hun succesperiode, kwam de band vorig jaar weer samen, waarbij behalve een korte clubtour ook een nieuw album werd ingeblikt. Nu is er ook de nieuwe single ‘Massa’, en dat nummer werd geproducet door zoon Vito waarvan hier sprake. Die generatie-overstijgende aanpak uit zich ook snel in de song: Derek mag dan met beide voeten nog een deel in soms stoffigere rocksferen staan, toch lijkt het opvallend groovy en ietwat pyschedelische nummer zo vandaag nog te passen tussen de Mark Lanegans of, dichter bij huis, Crayon Suns van deze wereld.
Onlangs ontpopte er een nieuwe supergroep in het Gentse. Onder impuls van Brecht Plasschaert (Marble Sounds, Yuko) werd Yùrt in het leven geroepen, en die blijkt een krachtenbundeling van niet minder dan acht figuren uit de pop- en jazzscene van de Arteveldestad. Mattijs Vanderleen (Marble Sounds, Tommigun), Thomas Mortier (Yuko, Douglas Firs, Mortier), Thomas Oosterlynck (Amongster), Rob Banken (Hast), Steven Delannoye, Toon Van Baelen (School Is Cool, Carrasco) en Rozanne Descheemaeker (Float Fall) vervoegen Brecht en als we op eerste publieke feit ‘A simple plan’ mogen afgaan, wordt dat een intrigerende trip. Je hoort zo vervormde klarinetten, wazige electronica en uitgepuurde percussie zich steeds verder ontplooien, tot er rond Thomas’ vocals een rafelig, sidderend klanktapijt ontstaat. Ergens tussen folkpop, ambient en neo-klassiek in – less is more, lijkt het, maar dat is het tegelijk net niét.
Meer strelingen voor uw oorschelp verschenen deze week bij Ian Clement. De songsmid – minder zachtaardig ook werkzaam bij Wallace Vanborn en The Very Very Danger – brengt weldra z’n tweede soloplaat ter wereld, met daaruit dit ‘Sidewinder’ als derde single. Ian z’n stemgeluid heeft altijd al ongrijpbaar treffend aangevoeld: langgerekt, fluisterend, fragiel hoog of toch maar lichtjes ruw, de man doorloopt het spectrum steevast als hij het onder eigen naam doet. Deze folky song – die je trouwens ook lyrisch nergens loslaat – is een van de kalmste die hij al uitbracht, maar in de diepte krioelt het van gelaagde stemmen, rake tokkels en meer aan ijle melodieën.
Gent heeft al een tijdje z’n eigen Flying Lotus rondlopen, in de vorm van een ninja. Welja, Ninjato meer bepaald, een producer die opereert vanop het fijne Mellow Minds – zie ook onder meer Amazumi en Ndugu. Onlangs nog in het voorprogramma van Ross From Friends in de Braindance-reeks van de AB, en dansen is ook wat uw brein doet met Ninjato’s nieuwe worp ‘Oyayubi’. Op een rustig kabbelend beatje speelt de man met zowel Oosterse samples als diepe synths áls akoestische gitaarklanken. Gold Panda of Shigeto zijn nooit ver weg en jouw zomerse vibe nu ook niet meer.