Net zoals Geraardsbergen en Brussel graag ruzie maken over wie de echte plassende jongen heeft staan, hebben wij een kleine vete met de VLD over wie de echte Bart Somers in zijn gelederen telt. Eén ding is zeker, had de blauwe Bart een eindejaarslijstje als dit, dan mocht de partij alweer dromen van die 20%.
1. Death Vessel – Island intervals
Zonder ooit de echte doorbraak te hebben geforceerd maakt Death Vessel al een tiental jaren mooie muziekjes. In 2014 perfectioneerde de groep dit, al bleef ook ‘Island intervals’ onder de radar van het grote publiek. Bonkende festivalmuziek is dit zeker niet, easy listening lounge al evenmin. Ondergetekende is er weg van en bracht de afgelopen maanden uren en uren door met deze immer rustige doch erg spitsvondige parels op de achtergrond.
2. Parquet Courts – Sunbathing animal
Quasi onmiddellijk na een bejubeld album een nieuwe plaat uitbrengen is geen te verwaarlozen risico. Parquet Courts deed het toch, en met verve.
3. Perfume Genius – Too bright
Dat Perfume Genius niet op 1 staat, komt mede doordat ondergetekende ‘m al de hoogste plek gunde in zijn eindejaarslijstje van 2012. Deze geniale artiest blijft echter verbazen, en iets zegt ons dat de man nog steeds niet uitgezongen is.
4. White Lung – Deep fantasy
Dit lijstje lijkt wel opgesteld door een schizofreen die nu eens wild scheldend met zijn hoofd tegen de muren van de pastorij staat de bonken om vijf minuten later in een kerkstoel weesgegroetjes te zitten prevelen. White Lung haalde dit jaar in ieder geval meermaals het beest in ons naar boven.
5. Eagulls – Eagulls
Zie wat er bij nummer 4 staat, en vervang “pastorij” door “sacristie”, “weesgegroetjes” door “aktes van berouw” en “White Lung” door “Eagulls”. Dank voor je bereidwillige medewerking.
6. Ratking – So it goes
2014 bracht ons een waaier aan knappe experimentele hiphopplaten, dus was het onvermijdelijk dat er ook eentje dit lijstje binnensloop. Viel de eer aan Ratking tebeurt dankzij de perfecte combinatie van noise, ritmes en rhymes? Allicht wel…
7. The War On Drugs – Lost in the dream
Is ‘Lost in the dream’ de meest geciteerde plaat in de eindejaarslijstjes van 2014? Meestal krijg je dan ook een tegenreactie van haters, wat bij dit album niet gebeurde, en dat zegt op zich eigenlijk al genoeg. The War On Drugs schonk ons dit jaar een meesterwerkje dat de tand des tijds ongetwijfeld zal overleven, en binnen enkele decennia ongetwijfeld nog over de tongen zal gaan.
8. Strand Of Oaks – Heal (foto)
Steviger en minder folky dan we van de groep gewoon zijn opent ‘Goshen ’97’ een erg mooie plaat die veel meer uptempo klinkt dan we op voorhand verwachtten. Strand of Oaks blijkt van vele markten thuis te zijn, en die markten bevatten tegenwoordig krokante waar met fijn gekruide aroma’s.
9. Chad VanGaalen – Shrink dust
We houden van tegendraadse akoestische gitaren, en we zijn dol op artiesten met een vijs los. Chad VanGaalen combineert al eventjes het beste van deze twee werelden, en vuurde in 2014 weer vers voer op ons af als bewijs dat hij nog niets van zijn veelzijdige talenten is kwijtgeraakt.
10. Yuko – Long sleeves cause accidents
Vlaanderen boven, al ontbrak Belgisch talent vooralsnog in deze top 10. Als een groep als Yuko een nieuwe plaat maakt, rennen we iets sneller naar onze brievenbus dan op andere momenten, en ook bij dit album uitten de eerste tekenen van extase zich al terwijl we vol genot luisterend nog stonden na te hijgen van onze spurt richting voordeur. Een plek in dit eindejaarslijstje is dan ook een logisch gevolg.
Bart draait heel graag plaatjes, check zijn Facebook.