Vandaag bedacht ik een mopje voor in de Jommekeskrant:
Wat is handiger dan een schoen?
Een handschoen.
Hopelijk was jouw dag tot nu toe productiever dan de mijne. Verder viste ik met mijn collega’s wel een ferm net plonsjes uit de releasevijver, de sterke vangst werd uitgestald op ons marktkraam door Mattias, Simon, Free en Zeno. Onderaan vind je een handige spotifyplaylist.
Christian Lee Hutson – Northsiders
De vrienden van onze favoriete muzikanten zijn ook onze vrienden. En dus mag Christian Lee Hutson zijn intrede maken in dit lijstje. De Amerikaan schreef mee aan nummers van Boygenius en vervoegt Phoebe Bridgers en Conor Oberst bij Better Oblivion Community Center. Bridgers verleent haar vriend nu een wederdienst en kruipt voor het eerst in de stoel als producer. Dat hoor je op deze ‘Northsiders’, waarbij de visueel sterke teksten van Hutson ondersteund worden door dezelfde spookachtige strijkers die opdoken op Bridgers’ debuut ‘Stranger in the alps’. ‘Northsiders’ is de eerste single van een album dat binnenkort verschijnt. (Mattias)
JPEGMAFIA x Kenny Beats – Puff Daddy
Kenny Beats en JPEGMAFIA zijn een winnend team, tot hun producers tags toe, respectievelijk ‘woah Kenny’ en ‘damn Peggy’. Kenny kraakt en bliept op sublieme wijze onder Peggy’s schrapende bars door, de clip is net niet té ranzig en er zijn cameo’s van onder andere Open Mike Eagle en Ritchie with a T. Wij hopen dat Peggy blijft komen met die meedogenloze losse singles. (Zeno)
Carly Rae Jepsen – No drug like me
Een stille storm in de popwereld, zo kunnen we Carly Rae Jepsen het beste omschrijven. Ze weet hoe goede pop moet klinken en weet die kennis ook naar haar muziek te vertalen. Die muziek lijkt het (jammer genoeg) niet gemakkelijk tot de mainstream kanalen te schoppen. Na haar bruisende en knetterende ‘Party for one’, gooit de Canadese het over een andere boeg. Meer laid back, sensueel en met een zeer grote eighties vibe, maar niet minder genietbaar dan haar voorganger. (Simon)
Bedouine – When you’re gone
Op haar debuut toonde de in Syrië geboren Azniv Korkejian dat muziek naast tijdloos ook plaatsloos kan zijn. In de begeleidende videoclip staart ze naar ijsbergen, maar haar gloeiende stem doet ons toch eerder aan warme chocomelk denken. (Mattias)
Roses Gabor – Turkish delight
Het r&b/soul-genre is een powerhouse van een artiest rijker. Roses Gabor bracht nog maar net haar debuut ‘Fantasy & facts’ uit, met daarop al meteen meer dan een paar strelingen voor het oor. Daaronder ook ‘Turkish delight’ met een heerlijke synthbeat die het nummer een even zoet en plakkerig karakter geeft zoals de titel doet vermoeden. (Simon)
Kindness – Cry Everthing (feat. Robyn)
Vijf jaar geleden kreeg Robyn de vraag van Kindness of ze mee wilde schrijven aan “something beautiful”. Vijf jaar geleden is het intussen al dat we met ‘Otherness’ Kindess zijn tweede plaat te horen kregen, waarop Robyn haar stem leende aan ‘Do You Love Me’. Het moet in die periode geweest zijn dat Adam Bainbridge en Robin Miriam Carlsson elkaar met hun echte naam mochten aanspreken en de twee goede muziekvriendjes werden. We zagen hun credits verschijnen op Solanges A Seat at the Table en Blood Organges Freetown Sound en Negro Swan. Adam vervolmaakte de ruildeal na ‘Do You Love Me’ door vier jaar later de productie van ‘Send to Robin Immediately’ op Robyns Honey (2018) voor zijn rekening te nemen.
Flashforward naar vandaag: dat ‘something beautiful’ was niet gelogen. Cry Everthing heeft de funkiness die we van Kindness gewoon zijn, opgewarmd met een zeemzoet laagje synths en de prachtig in elkaar verstrengelde timbres van de twee vrienden. Koester die vriendschap jonges! (Free)
King Gizzard & The Lizard Wizard – Fishing for fishies
Kinderlijk, onnozel en giechelwaardig, zo hebben wij onze King Gizzard graag van tijd tot tijd. ‘Fishing for fishies’ heeft tokkelende americana over Hawaiïaanse akkoorden, zacht gemixte stemmen én het gaat over vissies vissen. Lacheuh! (Zeno)
Drahla – Stimulus for living
‘Dralen’ is een werkwoord dat niet zo vaak gebruikt wordt. Drahla is een band uit Leeds die nu nog niet zo bekend is. Debuut ‘Useless coördinates’ gaat daar in mei waarschijnlijk verandering in brengen, dus draal niet langer en beluister deze nieuwe single. (Mattias)
Local Natives – When am I gonna lose you
Tien jaar na ijzersterke debuut ‘Gorilla manor’ opereren Local Natives nog steeds uit de rand van het allicht vervlogen genre indierock. Een ondankbare positie voor een band met zo veel wereldsongs achter de kiezen, en daar mag sinds kort ook ‘When am I gonna lose you’ bij: een breed geschouderde indiesong met volle samenzangen en dramatisch refrein. (Zeno)
Semme & Kingdom – Bittersweet
Ze is nieuw in de Fade To Mind-stal en levert met Bittersweet meteen haar visitekaartje af. Semma klinkt als een 90’s r&b-popster met het frisse van een Kelela en het speelse van een Kali Uchis. Ze giet er nog een stevige portie eigenheid, power en dynamiek over – even serieus ze lijkt er alles mee te kunnen – die je na 3 minuten en 12 seconden verweesd achterlaat. Haar stem glijdt zo door de gladde productie van FTM-opperhoofd Kingdom door, vinnig besprenkeld met dancehall beats en syncopische harpaanslagen. Graag een vermenigvuldiging van dit tot een album. Bedankt. (Free)