Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week bezorgen Yannick, Daan en Ewout je hun favoriete nieuwe nummers. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
Confidence Man – Holiday
En wij maar denken dat ze in Australië alleen maar oerdegelijke psychedelische muziek kunnen maken, bewijst Confidence Man dat ze ook met house en disco overweg kunnen. Prik 1 april alvast maar in je kalender want dan komt de bands tweede langspeler ‘Tilt’ uit. (Yannick)
Taylor Swift – Nothing new (Ft. Phoebe Bridgers)
Na Bon Iver, Matt Berninger en een klas andere indie-darlings doet Swift het nu met Bridgers en het enige dat bij ons opkomt is waarom die twee ons zo lang hebben laten wachten op een duet. De twee hun stemmen complimenteren elkaar bijzonder op deze song. (Yannick)
Mitski – The only heartbreaker
‘The only heartbreaker’ is de tweede single voor Mitski’s nieuwe album ‘Laurell Hell’. Met het nummer kiest ze verrassend voor synth-pop uit de jaren 80. Het gaat over haar zelfdestructie in een toxische relatie. ‘I’ll be the water main that’s burst and flooding/You’ll be by the window, only watching’, zingt ze met afgunst voor haar zelf. Het is alvast aftellen naar de release van haar nieuwe album en bijhorende Europese tour, met een passage in de Botanique. (Ewout)
Jenny Hval – Jupiter
‘Jupiter’ is Jenny Hvals eerste originele release voor 4AD en doet alvast uitkijken naar een nieuwe album-aankondiging. De elektronische elementen van haar vorige langspeler ‘The practice of love’ hebben plaatsgemaakt voor een meer organische aanpak, maar die toegankelijke, dromerige sound is gelukkig wel gebleven. In de lange versie van ‘Jupiter’ krijg je nog een uitgesponnen drone-outro cadeau, die net als de videoclip ook het uitchecken waard is. (Martijn)
Froukje – Een teken
Wie de Nederlandse afgelopen zomer (of bij uitbreiding jaar) heeft gezien weet dat Froukje al zoveel meer in haar mars heeft dan het handjevol nummers die ze al officieel heeft uitgebracht. De nieuwe single vormt al een tijdje een bruggetje van rust tussen alle popbangers die haar show bevatten. De tekst is overigens weer vintage Froukje dat bol staat van zwaarmoedigheid en verlangen enerzijds en liefhebben en koestering anderzijds. De backing vocals zijn overigens een heel fijne toevoeging. Live zingt ze het nummer namelijk helemaal alleen. (Yannick)
DJ Python – Gretchen Ross
Secretly Canadian viert dit jaar hun 25-jarig bestaan als label en pakt daarmee uit met heel wat leuke dingen. Zo zijn er heel wat re-issues, maar ook een single-series ‘SC Singles’. Een serie van 25 vol nieuwe, onuitgebrachte nummers of covers. De bedoeling is om doorheen dit jaar geld in te zamelen voor New Hope For Families om dakloosheid uit Bloomington, Indiana te krijgen.
Stella Donnelly en Porridge Radio passeerden eerder al de revue en nu is het de beurt aan DJ Python die een nummer van de Donnie Darko-score covert. In plaats van piano, krijgt de track dissonante elektronica over zich gegoten die het nummer bijna hypnotisch doen voelen in plaats van mistroostig. (Yannick)
BERWYN – MIA
Het is het eerste nummer sinds hij deze zomer de mixtape ‘TAPE2/FOMALHAUT’ dropte. De Brit met Trinidadiaanse roots heeft de afgelopen periode een aantal vrienden verloren. “I titled it ‘MIA’ because it does what it says on the tin, it’s a time to think and to honour the people that aren’t with us now…and to acknowledge the fact that there is still a lot of violence outside,” vertelde hij in een statement. De beats zijn van Fred Again.. die de song een religieuze indruk mee geeft. (Yannick)
Let’s Eat Grandma – Two ribbons
Op de allereerste single van het tweetal hoorden we een stiekeme return to form naar de sound van ‘I’m all ears’ – synthpop avant là lettre. De titeltrack, van het aankomende album dat volgend jaar verschijnt, laat echter een andere kant van het duo horen. Ze halen op het nummer hun inner Weyes Blood boven met akoestische gitaar die een lichte reverb bevat met op de achtergrond nog enkele verdoken logge pianotoetsen die het geheel begeleiden. (Yannick)
Beach House – Superstar
Victoria Legrand en Alex Scally zijn helemaal terug van weggeweest. Voor de album-rollout pakken ze het een beetje aan zoals enkele Amerikaanse rappers dat durven doen; de plaat in pakketjes droppen om tegen de release datum vrijwel alles te hebben uitgebracht. Het is er het raden naar of Beach House zich überhaupt bezig houdt, maar de vierdelige reeks waarin de plaat zal worden uitgebracht is zonder meer opvallend. Dat levert bij iedere uitgave ook telkens een kransje aan singles op.
Hoewel de vier nummers stuk voor stuk weer van een gruwelijk hoog niveau zijn, zijn we het meest onder de indruk van ‘Superstar’. De band weet zichzelf met die voort geleidende strijkers en dreamy synths weer op een fantastische manier heruit te vinden – en dat in een hoekje waar innoveren voor zoveel gelijkaardige groepen zo moeilijk blijkt. (Yannick)
Blawan – Blika
Blawan mikt met zijn nieuwe ep expliciet niet op de dansvloer. ‘Blika’ is daar een bewijs van. Hoewel het nummer de sonische intensiteit van de gemiddelde Blawan-track heeft, zorgen het slepend trage BPM en aparte timingen voor een donkere trage plakker. (Daan)
Sky H1 – Azure
Sky H1 is al enkele jaren een vaste naam in de Belgische underground. Pas nu komt ze met een debuutalbum. Het altijd uitstekend gecureerde AD 93 pikte haar op voor een langspeler. ‘Azure’ houdt het ingetogen, maar de ingehouden breakbeats naar het einde toe geven zowel een knipoog naar de club als dat ze het nummer boven de gemiddelde ambienttrack trekken. (Daan)
Nilüfer Yanya – stabilise
Out met de nogal conventionele indie rock van haar debuutalbum. Op deze eerste single van haar aankomende plaat ‘Painless’ presenteert Yanya een nummer dat aan een rotvaart voorbij schrijdt en qua percussie een beetje doet denken aan dance-punk. Voorts zingt Yanya tussen enkele regels door in een ‘ik’-persoon waarbij de vocals vervormd zijn. Langs de fletse gebouwen in de clip schetst ze een grauw toekomstbeeld in de UK waarbij enkel jezelf zich kan redden uit de doordeweeksheid en de alledaagse sleur – en dit op een bijzonder fraaie manier. (Yannick)
Pinegrove – Alaska
Een korte, maar krachtige leadsingle dat is wat we nodig hebben voor onze volgende plaat, moet zanger Evan Stephens Hall gedacht hebben. En zo geschiedde. “Midwest-emo banger”, is dat een ding? Bij deze dan. (Yannick)
Joy Orbison – red velve7
Er lijkt geen houden aan Peter O’Grady die afgelopen zomer nog pas een nieuwe mixtape uitbracht. In een statement verklaarde de man overigens “nog maar pas begonnen te zijn”. De productie op de track is in tegenstelling tot de mixtape meer lowkey van aard en suist dus al kronkelend doorheen je gehoorgangen. (Yannick)