De resultaten zijn binnen. Onze redacteurs hebben op de volgende tien liedjes gestemd bij de laatste verkiezing van onze Punch, Brothers, Punch-lijst.
Banks – Drowning
In ‘Drowning’ past de buitengewone Banks het trucje toe waarmee ze ons in het verleden al ettelijke keren verleidde. Jillian legt ook hier haar verscheurde ziel bloot over donker aanzwellende elektronica, terwijl echoënde stemmen voor extra emotionele diepgang zorgen. Niet-fans zullen haar vast afdoen als een one-trick pony, voor ons is de Amerikaanse toch stilaan een obsessie. Dit nummer is overigens zonder twijfel één van de betere liedjes uit haar oeuvre en zou ook na honderd luisterbeurten – we spreken echt niet uit ervaring, hoor – nog steeds hetzelfde magische effect hebben. (TK)
Darq E Freaker – Minger
Door producers als Rustie en Hudson Mohawke staan Numbers momenteel wel bekend om hun uitbundige ravemuziek. Hun laatste signing Darq E Freaker keert voor z’n nieuwste release zijn oude grimesound de rug toe en lost met ‘Minger’ een euforisch en groots elektronicabeest in de lijn van voorgenoemde labelgenoten. Wie zoekt naar een goed alternatief voor hitparade-EDM kan hier wel iets mee beginnen (TK)
Dilly Dally – Next gold
De grungepop van Dilly Dally, een viertal uit Toronto, is afgemeten, strak en catchy, maar blijft een lekker vuil kantje behouden. De band is bovendien voorzien van een frontvrouw die de lyrics er onverstaanbaar uitspuwt als een dronken gekkin. Dit eerste nummer uit een debuut dat er binnenkort aankomt, slaagt er wonderwel in ons naar de repeatknop te doen grijpen. (TD)
Tove Styrke – Even if I’m loud it doesn’t mean I’m talking to you
Je ziet het al aan de titel van dit nummer: girl’s got attitude. De Zweedse muzikante zingt de sountrack to your summer in deze song dat ons door de gekke geluidjes, de springerigheid en de no-nonsense teksten wat aan The Ting Tings doet denken, maar dan anders. (TD)
Roo Panes – Tiger striped sky
Deze week lieten Roo Panes de clip voor ‘Tiger striped sky’ op ons los. De grote prijs der muzikale vernieuwing zul je nooit aantreffen op de kast van deze Engelse folkies die sinds 2011 een groep vormen. Voor mooie samenzang en een fijne gitaartokkel ben je hier wel aan het juiste adres. (BS)
Throwing Shade – Once
Enkele dagen geleden bracht Throwing Shade de ep ‘19 jewels’ uit, met daarop geen 19 maar 5 songs. Wij presenteren je graag ‘Once’, een instrumentaaltje met een fijne beat uit een drumcomputer en een lome synth die je moeiteloos helpt om je gedachten af te leiden van waar je net daarvoor nog mee bezig was. (BS)
Robbing Millions – Dinosaur
Het rijtje sterke Belgische singles mochten we deze week aanvullen met een nieuwe song van de Brusselse band Robbing Millions. In ‘Dinosaur’ horen we sterk kronkelende gitaren, een opgewekt en springerig refrein en licht psychedelische zang. Dit vijftal heeft heel wat in zijn mars, hou de jongens in het oog. (TK)
Visionist – Can’t forget
Hoewel Visionist twee weken geleden nog een ep ‘I’m fine, part II’ via Lil City Trax uitbracht, heeft de avant-grimeproducer nu alweer een nieuwe single klaar. ‘Can’t forget’ klinkt toch heel anders dan we van de Brit gewend zijn. Het nummer gaat richting de donkere, repetitieve sound van Actress en behoudt dankzij stemsamples een zekere toegankelijkheid. Zo emotioneel hoorden we de artiest overigens nooit eerder. (TK)
Cold Specks – Absisto
Juist wanneer je denkt dat Cold Specks het ideale liedje gemaakt heeft voor de namiddagprogrammatie van Radio 1, slaagt de singer-songwriter in ‘Absisto’ toe met een van Michael Gira – met wie ze voor Swans’ laatste plaat nog samenwerkte – geleende duistere scherpte. Wij kijken elke luisterbeurt weer uit naar het moment waarop de intensiteit de hoogte ingaat, de drums rollen en Al Spx zelf met impressionant soulvol venijn uithaalt. (TK)
Alex G – Hollow
Met die dekselse examens heb je altijd wel een paar nummers nodig die niet wild op en neer springen maar eerder vastberaden vooruit slenteren. Alex G doet dat op ‘Hollow’ met een akoestische gitaar die doet denken aan Elliot Smith. Het elektrische geweld dat volgt, wordt koelbloedig onschadelijk gemaakt door zijn nonchalante vocalen. Veel blokplezier. (JVL)