We selecteerden voor onze Punch, Brothers, Punch weer tien nummers waar je zelfs bij barstende hoofdpijn naar zou willen luisteren. Van volgende songs genoten we deze week het meest.
tUnE-yArDs – Wait For A Minute
‘w h o k i l l’ was zowat het origineelste dat we in 2011 te horen kregen, en nu is de Amerikaanse tUnE-yArDs terug met de nieuwe single ‘Wait For A Minute’. De song klinkt anders dan we van haar gewoon zijn, maar loopt opnieuw over van de ideeën en details. Een hevig r&b-infuus is onmiskenbaar, maar dat ligt misschien aan producer Malay die eerder al Frank Ocean onder handen nam. Haar nieuwe album ‘Nikki Nack’ komt er 6 mei aan. (TD)
Little Dragon – Paris
‘Paris’ is na ‘Klapp Klapp’ het tweede nummer van de opkomende plaat ‘Nabuma Rubberland’ dat we van de Zweedse electropopformatie Little Dragon te horen krijgen. De song klinkt lichtvoetig met wat r&b-invloeden en overtuigt tegelijk met een wervelende percussie. Put on your dancing shoes voor dit ongetwijfeld spannende vierde album dat er in mei aankomt. (TD)
The Julie Ruin – Just My Kind
Nog wat achterhoedegevechten beslechtend met een grotendeels onder controle gekregen ziekte van Lyme is Kathleen Hanna muzikaal helemaal terug met The Julie Ruin. Op ‘Run Fast’ horen we zowel de rauwe energie van Bikini Kill als het aanstekelijk melodieuze van Le Tigre. In de jaren 90 vond deze Riot Grrrl n°1 haar onverwachte liefde voor Beastie Boy Ad-Rock moeilijk te rijmen met de striktste feministische opvattingen, waardoor hun relatie jarenlang buiten de spotlights werd gehouden. Nu krijgt de (ondertussen) echtgenoot een uitbundig eerherstel met het ijzersterke ‘Just My Kind’ waarop de groep zich van zijn meer poppy kant laat zien. (PM)
Shonen Knife – Bad Luck Song
Twintig jaar na zijn dood blijft één van Kurt Cobains favoriete bands nog steeds platen afleveren. A ratio van ongeveer een album per achttien maanden tikt de teller bij Shonen Knife ondertussen aardig aan gezien het ruim dertigjarige bestaan van het Japanse trio. Terwijl hun surrealistisch naïeve, potentieel (wij zijn er na al die tijd nog niet helemaal uit) maatschappijkritische interpretatie van westerse rockgenres hen doorgaans richting feelgood punk drijft, wordt op ‘Overdrive’ hoofdzakelijk hardrock onder handen genomen. Zo vinden we op gloednieuwe single ‘Bad Luck Song’ onmiskenbaar een aantal echo’s van Thin Lizzy terug. (PM)
Oscar – Sometimes
Het is dringend tijd om jullie voor te stellen aan de vaak met Blur vergeleken bedroomgitarist Oscar die opereert vanuit Londen en hoogst sympathieke liedjes maakt. Zijn debuutsingle ‘Sometimes’ is een plezierig en uiterst levendig nummer met heerlijke handklapjes, een catchy, instant meezingbaar refrein en speelse backing vocals van ene Florence. (TK)
Doss – The Way I Feel
Ryan Hemsworth omschreef eerder deze week Doss als een geheime Powerpuff Girl en maakte zo eigenlijk elke andere omschrijving van de geheimzinnige artiest(e) zijn of haar sound overbodig. ‘The Way I Feel’ heeft wel wat van Elite Gymnastics’ droomrave en lijkt ook beïnvloed door de typisch Zweedse zomerklanken van bijvoorbeeld Korallreven. Sommigen zullen dit behoorlijk fout vinden, anderen – bijvoorbeeld ondergetekende – smullen ervan. (TK)
Factory Floor – How You Say
Op Pukkelpop 2013 zorgde Factory Floor voor een set van een kleine drie kwartier non-stop hypnotiserend gedreun. Op ‘How You Say’ moeten we tevreden zijn met “slechts” zes minuten en een beetje, al wordt de pret hier niet minder om. (BS)
Double Veterans – Beach Life
Nooit eerder zagen we een groep de TRIX Bar zo trashen als Double Vetarans gisterenavond. ‘Beach Life’, een van de absolute hoogepunten uit de set, is ook in de studioversie een knaller met welgeplaatste rustpunten en meedogenloze versnellingen. (BS)
Dot Hacker – Whatever You Want
Bij Red Hot Chili Peppers heeft hij de tot nog toe ondankbare taak John Frusciante op te volgen, maar in Dot Hacker kan Josh Klinghoffer zijn sound volledig doordrukken. Samen met een paar vrienden en doorwinterde huurmuzikanten brengt de man binnenkort een tweede langspeler uit. ‘Whatever You Want’ ruikt duidelijk naar het gitaargeweld van de grote podia waarop de bandleden regelmatig vertoeven en brengt ook meer alternatieve en experimentele accenten aan. De getormenteerde, scherpe stem van Klinghoffer spietst elk schild. ‘How’s Your Process?’ wordt binnenkort verwacht. (JVL)
Brian Eno & Karl Hyde – Daddy’s Car
Hoeven we je deze twee tenoren nog voor te stellen? Karl Hyde is bekend van housegroep Underworld en Brian Eno gewoon van zichzelf. ‘Daddy’s Car’ is de tweede single uit hun samenwerking ‘Someday World’ en klinkt met trompetjes en synths heerlijk zomers. Cocktails drinken, kauwgom kauwen, bommetjes in het zwembad en all that jazz. (JVL)
playlist: