In al die festivalgekte zou je bijna vergeten dat er nog steeds gewoon nieuwe liedjes uitgebracht worden. Welke je deze week gehoord moest hebben, vertellen enkele redactieleden in onze Punch, Brothers, Punch.
Flyying Colours – Not today
Dit jaar is het zestig jaar geleden dat de legendarische kuifjestrip ‘Mannen op de maan’ op de mensheid werd losgelaten; één van de vele bewijzen dat ruimtereizen zelfs al voor ze bestonden, de verbeelding van de mens wisten te prikkelen. Vandaag de dag is dat niet anders, ten bewijze de nieuwe video van Flyying Colours. De dromerige shoegaze blendt perfect met de korrelige spacey beelden. Wat is dit tegelijkertijd ook een catchy nummertje. Duizend bommen en granaten! (MD)
Anand Wilder & Maxwell Kardon – I’m to blame
Deze week hebben Yeasayer-gitarist Anand Wilder en componist Maxwell Cardon nog een voorsmaakje uit hun musical ‘Break Line’ gedeeld. James Richardson van MGMT stort zich deze keer ook in het avontuur. Het resultaat is een heerlijk tussen prog en kitsch zwalpend tripje met zowel jazzy blazers als gitaarwerk waarop Brian May jaloers mag zijn. (MD)
Marissa Nadler – Firecrackers
Marissa’s laatste plaat heet ‘July’, dus een video uitbrengen om het begin van juli te vieren, leek haar wel een goed idee. ‘Firecrackers’ is een breezy ballad die een old-timey, wazige clip kreeg waarin Nadler onder andere een gitaar aan stukken slaat en water opspat. (TD)
Baxter Dury – Pleasure
Vintage drummachines en synths, maar ook gitaar en zijn uitstekende songwriterschap kunnen we ontwaren op deze eerste single. Baxter Dury heeft zijn vierde plaat klaar en als dat een beetje in lijn ligt van ‘Pleasure’ zullen we dat best kunnen smaken. (TD)
Fink – Looking too closely
Half juli krijgen we het nieuwe album van Fink te horen. ‘Hard believer’ was in maart al een erg mooi voorsmaakje, al doet het deze week vrijgegeven ‘Looking too closely’ pas echt het aller-allerbeste verhopen. De zang, de melodie, de opbouw en het totaalplaatje maken hiervan een song die zich voor jaren in je geheugen zou kunnen nestelen. (BS)
Tielsie – Palette
Smullen maar, hier is nieuw snoepgoed van PC Music voor je oren. De Franse producer Tielsie zijn sound ligt in de lijn van die van zijn labelbaas A. G. Cook en zou vast ook nog wel onderdak kunnen vinden bij de jongens van Numbers. ‘Palette’ is in ieder geval het soort euforische kneiter waar wij met veel plezier helemaal los op gaan. Leuk detail: de gemuteerde sample komt uit Justin Biebers ‘Fa La La’. Dat is nu eens PC Music ten voeten uit. (TK)
Suno Deko – Bluets
Het debuut van de week kwam waarschijnlijk van Suno Deko, een experimentele indiepopartiest die reeds concertdata met How To Dress Well en Hundred Waters heeft vastliggen. ‘Bluets’ is een bijzonder fijn gitaarliedje dat heerlijk subtiel voorbij suist en verder ook teert op de prachtige stem van de Amerikaanse artiest. Wij horen er wel ‘Total life forever’-Foals in, hoewel dit liedje toch op een minder grootse manier een weg naar je hart baant. (TK)
Foxes in Fiction – Shadow’s song
Waren alle nummers maar zo sfeervol en melancholisch als Foxes in Fictions ‘Shadow’s song’. Het intieme psychpopliedje knuffelt je warm met zijn warme vioolklanken – die komen overigens van Owen Pallett – en wiegt je heerlijk heen en weer dankzij die fluisterende en sluimerende zang, fonkelende belletjes en cheesy synths. (TK)
Kill J – You have another lover
‘You have another lover’ is de b-side van de vooruit gestuurde single ‘Bullet’ van de Deense artieste Danes alias Kill J. Hij tapt duidelijk uit een ander vaatje dan de a-kant: de Scandinavische wisselde een energieke en drukke sound in voor een meer minimalistisch en downtempo geluid. Die laatstgenoemde stijl bevalt ons stiekem wel meer. (AB)
Bon Iver – Heavenly father
Het is ondertussen bijna negen jaar geleden dat Bon Iver ons zijn briljante ‘For Emma, forever ago’ schonk. Dat die plaat een mijlpaal is, dat staat vast. Justin Vernon lijkt de akoestische gitaar wel opgeborgen te hebben. Die koerswijziging werd al duidelijk met ‘Bon Iver, Bon Iver’, zijn tweede – en eveneens geniale – langspeler uit 2011. ‘Heavenly father’ is een erg mooi, intiem nummer dat deel uitmaakt van de soundtrack van Zach Braffs nieuwe langspeelfilm. Vernon speelt hier opnieuw met elektronische klanken. Wij malen er niet om en kunnen alleen maar hopen dat we snel meer te horen krijgen van deze fantastische artiest. (AB)