Plons, plons, plons: hier zijn de beste liedjes van vorige week! Anthony kreeg ongeveer vrij spel in de selectie, check hieronder wat hij ervan bakte.
Peter Broderick – Eyes closed and traveling
Weinig zaken maken uit wanneer de herfst zich inzet. Met vallende bladeren, vervaagde wolken en een piano die zijn vleugel uitslaat voor het geestesoog daalt de nostalgie over je heen, als een oude vriend. Een bitterzoet weerzien is het met Peter Broderick, die een nummer als dit vooruit schuift. Gewoon ogen sluiten en meedeinen. (Alexander)
Cryptolect – Punished
Cryptolect is het alterego van de Amerikaanse Sanyu Nicolas die enkele dagen geleden een nieuwe ep uitbracht via UNO NYC. ‘Punished’ is een collage van voice-samples, glitchy electronica en een bolwerk van stevige beatdropping. Het resultaat is even opwindend als het industrieel dansbaar is. (Anthony)
Dviance & The Sow – If your right eye makes you stumble
Deze collaboratie van Dviance en The Sow (aka Lauren Auder) is het openingsnummer van de zeer aan te raden AMEN-compilatie (met o.a. ook 111X, Schism en Swam Meat). Deze impressionante instrumental is een prachtige compositie van aanzwellende strijkers die de song steeds verder richting ontroering en pure schoonheid pushen. (Anthony)
Leo Kalyan – Fucked up
Op dit mooie, introverte stukje muziek kijkt de talentvolle Britse producer Leo Kalyan terug op gedane zaken in het verleden en zoekt hij naar vergeving wetende dat hij het soms “fucked up”. De hypnotiserende begeleiding op ‘Fucked up’ weet die emotionele boodschap initieel perfect vast te pakken en met een intens slot los te laten als de last uit Leo’s verleden. (Anthony)
Terror Jr – Super Powers
Tijd voor wat lichtvoetiger werk met het verschrikkelijke leuke ‘Super powers’. Terror Jr staat al enkele maanden consistent garant voor springerige popmuziekjes die je op een middelmatige dag een broodnodig spring-in-’t-veld-moment kunnen bezorgen. Weet dus wat verwachten wanneer je ‘Super powers’ (die titel alleen al) door de kamer jaagt. Oh ja, ‘Bop city’ (hun debuutrelease) is volledig uit sinds drie dagen, have fun! (Anthony)
Dedekind Cut – ℐntegra
Dedekind Cut (fka Lee Bannon) blijft verrassen: eerder dit jaar zorgde hij met zijn beladen ‘BHM-N3D’-mix voor permanente brain damage met agressieve en gestoorde hardstyle (beste mix van 2016 though), op zijn debuutalbum ‘$uccessor’ lijkt de Amerikaan volledig de kaart te trekken van atmosferische omgevingsmuziek. ‘ℐntegra’ is absolute pracht die veel ruimte voor verbeelding en zingeving laat. Een ogenschijnlijk simpel stukje muziek dat je mits volledige aandacht volledig inpalmt en met een gevoel van complete verzadiging achterlaat. (Anthony)
Communions – Got to be free
Het zelfgetitelde ‘Communions’ was afgelopen jaar één van de meest relevante releases in gitaarland. Na twee ep’s in de afgelopen twee jaar is het debuutalbum ‘Blue’ van de Deense band volgend jaar in februari uit (de cover ziet er alvast geweldig uit). Eerste voorsmaakje ‘Got to be free’ is een aanstekelijke schijf die helemaal niet zou misstaan op het betere studentenfeest. De song zet aan tot meezingen, euforisch dansen en heeft de juiste insteek om de jeugdige onbezonnenheid in ons allen boven te halen. (Anthony)
Abyss X – She bruise
De net verschenen (geweldige) ‘Mouthed’ ep via Halcyon Veil lijkt Abyss X niet af te remmen. Op 25 november brengt de producer een mini-album uit op Infinite Machine. Het werk heet ‘Nüshu’ en verwijst naar een script ontworpen voor en exclusief gehanteerd door vrouwen die geen onderwijs kregen in de Hunan Province in China. ‘She bruise’ draagt veel woede en verzet in zich die zich uit in een fenomenale chaos van extatische en woelige electronica. Abyss X heeft niet als doel het oor te pleasen, wel om de luisteraar met een oncomfortabel gevoel op te zadelen dat beantwoordt aan de frustratie die de producer (succesvol) uit. (Anthony)
Off Bloom – Love to hate it
‘Love to hate it’ van het Deense Off Bloom is zo’n nummertje waarvan je verschiet dat het nog niet eerder geschreven was. Er is een heel fijne dynamiek aanwezig die achteloos switcht tussen onbezonnen enthousiasme en de meer berekende reactie daarop. Te bedenken dat deze drie nog maar een goeie maand aan het werk zijn doet heel mooie dingen beloven voor de toekomst. (Anthony)
Gaika – In between 2
En plots was daar ‘Spaghetto’, de eerste release van Gaika (foto) sinds ‘Security’. Dat de enigmatische rapper ondertussen tekende bij gigant Warp toont de grootste dingen die het universum voor de Brit in petto heeft. ‘In between 2’ laat een Gaika horen die de titel eer aan doet: de ene keer klinkt ie emotieloos en rechtlijnig vertellend, de andere keer vraagt hij nadrukkelijker om invloed van buitenaf waardoor hij minder beredeneerd en autonoom overkomt. (Anthony)