We moeten eventjes eerlijk zijn: de voorbije week was vooral een hoogvlieger op vlak van albumreleases, iets minder wat nieuwe liedjes betreft. Desalniettemin hebben we (deze week: Jens Van Lathem, Daan Leber, Anthony Brynaert en Thomas Konings) toch weer tien supergoede songs weten te verzamelen – vaak van onbekend talent, dat maakt het nog wat fijner – en die kan je hieronder beluisteren. Check ook zeker die sterke nieuwe platen. Bijvoorbeeld ‘Sirens‘, de nieuwe Nicolas Jaar, of ‘22, a million‘, dat meesterwerkje van Bon Iver. Voor wie het iets dichter bij huis zoekt, raden we ook het debuut van Krankland aan. Hou Indiestyle in de gaten, we hebben de komende dagen nog meer grote aanraders.
Votaries – Succumb
Een paar jaar geleden leek Jackson Scott goed op weg naar bekendheid met heel wat aandacht van onder meer Pitchfork. Nu is de Amerikaanse indierocker al een tijdje terug in oblivion verzeild. Dat wil gelukkig niet zeggen dat hij momenteel slechte muziek maakt, integendeel. Met z’n nieuwe band Votaries zit er een langspeler aan te komen op het geweldige Wharf Cat Records en na het meeslepende, psychedelische en erg goede ‘Trick tomorrow’ is ook tweede single ‘Succumb’ meer dan raak. We horen een directer liedje dat zich vooral onderscheidt met een anthem-achtige gitaarriff die over de shoegazy vocals bijna een schreeuwende lead-stem legt en zo een nummer van twee minuten en vijftien seconden verschrikkelijk episch weet te doen klinken. Intens maar catchy en spacy maar speels, laat deze song niet aan je voorbijgaan. (Thomas)
Via App – Living decoration
Het zijn drukke tijden voor de New Yorkse experimentele-techno-artieste Via App. Nadat ze de afgelopen jaren al heel wat tapes uitbracht, verschijnt op 11 november Sheers echte debuutalbum via Break World Records (bekend van Elysia Crampton en James Ferraro). Van die plaat kwam deze week een eerste nummer ‘Far she’ uit. Dat is echter niet mijn Plonsje van de week, aangezien de muzikante ook nog een eerste single uit de ep ‘Secret rotation’ (release: 31 oktober via BANK Records NYC) naar buiten bracht: een nog betere showcase van de bizarre technoise waar Via App in grossiert. Het kraakt langs alle kanten, zware beats dreunen doorheen verschillende lagen geluid en op die manier wordt er een inventieve, tegendraadse variant op een vaak veel te saai genre gecreëerd. (Thomas)
Yoshino Yoshikawa – Opt-out
Al die vervelende maanden staan weer voor de deur (het is al oktober, *zucht* *kreun* *zucht*) en dus is een beetje tegengewicht wel handig. Yoshikawa maakt naar eigen zeggen J-pop zonder dat die J-pop is, ik hoor vooral een boel broodnodige vrolijkheid en een verzameling afgeleefde funk die nieuw leven wordt ingeblazen. (Jens)
Hidden Ritual – Rat
‘Rat’ van Hidden Ritual houdt het midden tussen een new-waver zonder de synths en een epische afsluiter van een B-film, en oei opeens besef ik dat dat niet zo heel bijzonder klinkt. Maar toch, de band heeft van die matige beschrijving helemaal hun ding gemaakt. (Jens)
Moses Sumney – Lonely world
Al een paar jaar kan je moeilijk naast Moses Sumney, hoewel de singer-songwriter eigenlijk nog niet zoveel bewezen heeft. Sinds vorige week heeft de Amerikaan echter een nieuwe ep ‘Lamentations’ en daarop bewijst hij waarom onder meer Sufjan Stevens zo gecharmeerd is. ‘Lonely world’ is de eerder geloste single van het plaatje en overtuigt in het bijzonder met een sterke opbouw die gaat van interessante alt-J-folk richting een warme, gelaagde indiepopsong onder die prachtige vocals van Sumney. (Thomas)
Danny Brown – Lost
Op basis van de vooraf geloste singles uit ‘Atrocity exhibition’, leek het erop dat de nieuwste worp van Danny Brown heel opzwepend ging worden. Toch blijken de grootste verrassingen tot de zogenaamde albumsongs te behoren. Op ‘Lost’ wordt een verhaal van drugmisbruik en leegheid verteld, over een opmerkelijke beat. Vooral de instrumental weet de aandacht te trekken, omdat Playa Haze een waar kunstwerk geproducet heeft, dat niet misstaat in de traditie van de Stones Throw-sound. (Daan)
Nicolas Jaar – No
6 jaar na zijn laatste “echte” album, keert Nicolas Jaar (foto) terug met ‘Sirens’. Het grote verschil met eerder werk, is dat de songs op ‘Sirens’ een meer gebruikelijke songstructuur kennen in plaats van in het ijle rond te driften. Daarnaast is stem van de Chileens-Amerikaanse producer prominent aanwezig. Op ‘No’ zorgt de Spaanse tekst voor een extra ritmegevoel, bovenop de door house beïnvloedde beat. Gelukkig conformeert Nicolas Jaar zich niet volledig aan de muziekconventies, en daardoor past het nummer perfect in zijn oeuvre. (Daan)
Modulaw – Water me
Vanaf vandaag ken je niet één maar twee goede nummers die ‘Water me’ heten. Maker van de nieuwe song met die mooie titel is Modulaw, een Zwitserse producer die eens iets heeft uitgebracht via Symbols. Deze nieuwe, onder de radar gebleven SoundCloud-track doet wat denken aan artiesten als Arca met al die high definition-geluiden en Zuid-Amerikaanse toetsen, maar voegt zelf genoeg dynamiek en emotie toe om helemaal op zichzelf te kunnen staan. (Thomas)
DeJ Loaf – Beef n brocolli
Op ‘Beef n broccoli’ horen we een opvallend oprechte DeJ Loaf aan het werk. Op de tonen van dreamy akoestisch gitaarwerk en intense, hevige bassen zet de Amerikaanse een eerlijke reflectie op over het leven als beroemdheid, en de moeilijkheden en obstakels die daarmee gepaard gaan. ‘Beef N Broccoli’ is de eerste single van de rapster haar eerste full album, voorlopig nog ongetiteld. (Anthony)
Hnrk – Nokturn
Verdwaald in Burialesque patronen schept hnrk op ‘Nokturn’ een donkerblauwe schemerzone. Zoals de titel impliceert is dit ultiem soundtrackmateriaal voor een intense nachtwandeling. De Duitse producer toont zich een meester in het scheppen van duistere sferen en geeft tegelijk de on-point productie genoeg ademruimte en rust om zelf niet te verdwalen. (Anthony)