Even recapituleren: Le Colisée (foto) is de Brusselse band van David Nzeyimana die met zijn muziek het omzetten van heroïnedromen naar geluid lijkt te ambiëren. Psychedelisch, maar schijnbaar zonder weerhaken, al loert het gevaar natuurlijk steeds om de hoek. Kassett is een jong talent uit de stal van DRLR Records die begin januari scoorde met het album ‘Platinum’. Daarop zette hij zijn electronica à la Suicideyear stevig in de verf met shapeshifting over snelle beats en vocalen die zich doorheen je oren spookten.
Wat gebeurt er nu wanneer de twee met elkaars muziek aan de slag gaan? Wel, ‘Twerkin’ girls’ van Nzeyimana, een meanderend nummer met dito vocalen krijgt een rauwe behandeling met slijpschijf en harde bassen, tot de metaalbewerking het halverwege de song opgeeft om plaats te maken voor de originele, zachtjes stuiterende toetsen. Ook de stemmen krijgen nog een taak, maar wel op de manier die Kassett graag heeft: onrustig en ongrijpbaar. Zijn eigen ‘Traces to nowhere’ krijgt dan weer de Le Colisée-behandeling: oorspronkelijk met een onderhuidse schreeuw opbouwend naar een angstaanjagende climax, nu gewoon bedekt met de mantel der liefde.
Soms moet je een cover of remix durven aangaan om je eigen stijl nog eens te onderstrepen. Op dat vlak zijn Le Colisée en Kassett dubbel en dik geslaagd.