Onlangs lazen we in de krant iets over ‘Belgian lips’: blijkbaar tuiten wij onze lippen wanneer we ergens mee akkoord gaan, iets wat voor Amerikanen een komisch zicht is. Nochtans is dat gebruik helemaal niet zo eigen aan ons: Conor O’Brien van Villagers beheerste die expressie namelijk ook in Brugge.
Foto’s door Michelle Geerardyn
Het is ondertussen geen geheim meer dat O’Brien de kunst van het bekken trekken beheerst. Net zoals hij weet hoe je knappe nummers moet schrijven en bevlogen brengt. Vier jaar geleden stond hij al eens in de binnenkoer van het belfort, en dat was toen zo innemend dat de organisatie achter stadsfestival MOODS! hem opnieuw uitnodigde om het vorig jaar uitgebrachte ‘The art of pretending to swim’ voor te stellen.
We vrezen helaas dat deze passage een minder memorabele plek in ons geheugen zal krijgen. De vorige keer stond de band als trio op het podium, deze keer als vijftal. Zeker in het eerste deel van de set, dat opgebouwd was rond nieuwe nummers’, namen de drums een te prominente rol in. Ze galmden te aanwezig tegen de eeuwenoude bakstenen binnenmuren, waardoor ook de nummers op ons afketsten. Een groot verschil met de clubshow eind vorig jaar in La Madeleine, waar zowel de mix als de setlist beter afgesteld was op de locatie. Zo ging de energie van ‘Memoir’ verloren aan een zittend publiek, terwijl de zelfverklaarde karaoke-cover van ‘The wonder of you’ wankelde op de grens tussen ontroerend en klef.
Niet dat Villagers erin slaagde om beklijvende nummers als het romantische ‘Everything I am is yours’ of een diep snijdend ‘Love came with all that it brings’ kapot te krijgen – daarvoor beheerst O’Brien z’n vak te goed. Beter dan z’n Nederlands in ieder geval, want ‘Goedenavond Bruhhe’ was het enige zinnetje dat hij meester was.
De strijkers uit de beginjaren hebben ondertussen plaatsgemaakt voor synthesizers en samplecomputers, wat bij momenten voor een interessant contrast zorgde met de geliefde bugel van de frontman. Dat was het geval in de climax van ‘The waves’, maar evengoed in het nieuwe ‘Summer’s song’ dat achteraan de toegift opdook. In het slot van ‘Ada’ was de hoofdrol dan weer weggelegd voor een basgroove die de band richting finale leidde.
“You are all quite lucky to be in this particular location. Take it all in before the world ends” spoorde O’Brien ons nog aan. Of: hoe je tijdens deze show de ogen niet hoefde te sluiten om optimaal van het concert te kunnen genieten. In een ideale wereld bracht Villagers op deze prachtige locaties uitsluitend akoestische versies van gekende nummers, zoals in de toegift met een solo op piano gebracht ‘Fool’ en een uitgekleed ‘Nothing arrived’. Maar misschien zou dat te veel verwennerij zijn.
Villagers speelt 18 november in Het Depot (info & tickets).
Op de slotdag van MOODS! kan je vanavond Joep Beving aan het werk zien (info & tickets).