Een goede reden nodig om naar een concert te gaan? Wat dacht je van: een Noorse jongedame trekt voor lange tijd richting vaderland, en nodigt vlak voor haar afreis wat vrienden uit voor een concert van Susanne Sundfør, zelf ook uit Noorwegen? Zonder de artieste echt te kennen, togen we dus naar de Rotonde van de Botanique, een plek waar het nooit slecht toeven is.
We zagen God. In zekere zin, want de support act noemt zich Jesus Is My Son. De Almachtige bracht zweverige psychedelische post-rock, in zijn eentje en met enkel een elektrische gitaar en wat pedalen. De decibelmeter oversteeg tijdens zijn set zo goed als nooit de 85db, de extasemeter ging ook nooit in het rood. Storen of vervelen deed het evenmin. De Rotonde leent zich wel voor dit soort minder toegankelijke muziek, al zouden we zeker nooit een ticket kopen als de man als headliner op de affiche stond.
Over Susanne Sundfør waren we na een paar vage luisterbeurten van wat studiowerk niet meteen laaiend enthousiast. In haar thuisland bemachtigde ze nochtans al tweemaal de nummer 1 in de album charts, met ‘The Brothel’ uit 2010 en met het dit jaar verschenen ‘The Silicone Veil’. In dat opzicht mag het niet verbazen dat het talent van de 26-jarige zangeres live wel overtuigde.
Sundfør bemande helemaal alleen het podium van de Rotonde, zichzelf begeleidend op een elektrische Rhodes-piano die bedekt was met vakkundig gebruikte effectpedalen. De wolkjes die de lichtman projecteerde op de podiumvloer pasten uitstekend bij de muziek, die bijna een therapeutisch ontspannende werking had. Je kon je zo inbeelden dat je in het Hoge Noorden op een besneeuwde bergwand, je jas half open, bewonderend keek naar de weerspiegeling van de zon in een ongerept en roerloos meertje.
De hemelse stem van de Noorse produceerde af en toe erg hoge, bijna Kate Bush-achtige noten. De feeërieke muziek paste perfect bij de ietwat melancholische sfeer die de eerste weken van november oproepen. Deze klanken lijken ook wel gemaakt voor een knusse zaal als de Rotonde waar je, gezeten op de houten bankjes, geniet van de setting. Al had een kussentje onder de poep ook wel deugd gedaan.
Na iets meer dan 40 minuten kondigde de timide zangeres al haar laatste nummer ‘White Foxes’ aan. Het publiek vond dit duidelijk te kort en een logische bis was wat de zaal vroeg en kreeg met ‘The Brothel’. Hierna zat het er wel echt op, zelfs een staande ovatie mocht niet baten.
Kort en krachtig kun je dit concert van Susanne Sundfør niet noemen, wegens te ingetogen en dromerig. Kort en goed is een uitdrukking die de Noorse nagel echter volledig op de kop slaat.
Botanique programmeert binnenkort onder meer Mystery Jets (22.11), Rich Aucoin (28.11) en Dan Mangan (04.12). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.
Susanne Sundfør live zien kan deze week nog in Amsterdam (Paradiso, 07.11, info & tickets) en Hasselt (Nordic Night, 08.11, info & tickets).