Het heeft wel iets, last minute en totaal onvoorbereid naar een concert vertrekken. Door een onverwacht afzeggen van een zieke collega toog ondergetekende vanavond in zeven haasten naar de Brusselse Botanique om te kijken hoe Jacco Gardner het er vanaf bracht in de Orangerie. Het album ‘Cabinet of Curiosites’ en enkele uitstekende singles maakten van de jonge Nederlander alvast een van de grote internationale revelaties van de afgelopen maanden.
De grote zaal naast het Bota Café was niet helemaal uitverkocht, en zat net vol genoeg om niet ongezellig druk te zijn. Jacco Gardner deed precies wat je van hem kon verwachten: opgetogen liedjes spelen die je laten genieten van de perfecte instrumentatie en zang, en zonder veel kunstgrepen psychedelica van de bovenste plank voortbrengen. Vrij vooraan in de set zat er al een hoogtepunt met ‘One Eyed King’, en na een minuut of twintig liet het overbekende en bloedmooie ‘Clear The Air’ waarschijnlijk niemand onberoerd.
Met zijn deels onder een hoed verborgen lange haar leek Garder inderhaast overgevlogen uit een ander tijdperk, waarin Brusselse tienermeisjes in de Kruidtuin bloemen zochten om deze in elkaars haren te vlechten terwijl de vriendjes wat verderop gitaar speelden. We vermoeden dat de liedjes ook niet echt veel zouden verschillen van wat we vanavond hoorden, al klinkt de muziek van de Nederlander zeker niet gedateerd. Wel zijn veel nummers eerder kort, wat zorgde voor een snelle opeenvolging van frisse en vrolijke deuntjes, je zou je voorwaar in San Francisco wanen en even de opkomende winterkou uit het oog verliezen.
Jacco Gardner en zijn een voor een uitstekende bandleden beperkten zich niet tot materiaal van hun debuutalbum. Met onder meer ‘The End of August’ kregen we ook recenter werk te horen, dat volledig in de lijn ligt van wat we al kenden. Dat kan ook een van de weinige puntjes van kritiek vormen: na een tijdje begonnen we ons af te vragen of het niet wenselijk zou zijn om voor iets meer variatie te zorgen, al houden we er rekening mee dat deze jongeman in 2013 een ongelofelijk steile opmars heeft gekend en een goed jaar geleden voor veel mensen nog een volslagen onbekende was. Dat hij nog moet groeien als artiest is dus helemaal niet onlogisch.
Net op het moment dat we om afwisseling schreeuwden, kwam die er gedeeltelijk middels een lange experimentele jam, die voor een wel heel expliciete stijlbreuk zorgde, en erg in de smaak viel. Ook afsluiter ‘Chameleon’ verschilde een beetje van de rest van het optreden doordat er meer tempo en schwung in zat dan in de songs die we tot dan toe te horen kregen.
Twee bisnummers later nam de Nederlander ongeveer een uur na de start van zijn concert afscheid van de Botanique. Om vriend en vijand te overtuigen gokken we dat Jacco Gardner een beetje veelzijdiger uit de hoek moet komen. Al twijfelen we er niet aan dat zowat alle vrienden tevreden weer naar huis keerden. En wij ook.
De Botanique programmeert binnenkort onder meer Revere (13.12), Skip&Die (15.12) en Sumie (20.12). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.
Verdeeld door V2