Verslag en foto’s Glimps dag 1, Gent, 11 december 2014

De komende drie dagen ligt de hele Belgische muziekindustrie even stil, want in Gent is het showcasefestival Glimps weer aan de gang. Op de eerste dag van deze vierde editie kampeerden we in de Handelsbeurs, waar Toutpartout drie bands met internationale allure programmeerde.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

André Joosse fotografeerde op de eerste dag van Glimps in het centrum van het gebeuren, Simon Kremar en Thomas Konings schreven een verslag over de shows in de Handelsbeurs.

Bij aanvang van Briquevilles show is het vrij donker en schijnen er enkel vaagweg wat gele achtergrondlichten op het podium. Onheilspellende soundscapes spelen, terwijl de bandleden het podium op komen. Ze dragen elk een goudkleurig masker en een zwarte cape. Die projectie van mysterie lijkt eerder een gimmick, die dient om op te vallen in plaats van waarde toe te voegen aan het voorkomen. De band haar trage, opbouwende sludge/metal bestaat uit langgerekte en inspiratieloze nummers. Die zijn op haar beurt opgebouwd uit lange gitaarriffs, standaarddrums en daarbij af en toe een vervormde stem. De soundscape van regen en donder die we tussen twee songs door horen, overtuigt nadien gezien nog het meest. (SK)

Als zangeres Amos even later het podium op komt, spreekt ze ons meteen aan met: “Wij zijn A Taste of Struggle”. Iedereen die zich eerst nog afvroeg hoe hij of zij A/T/O/S moest uitspreken, hoefde niet meer te twijfelen. De productie is bij deze act duidelijk even belangrijk als de vocals, aangezien de frontvrouw samen met de producer Truenoys achter de tafel met de computer staat. Dat maakt misschien dat het visueel iets minder aantrekkelijk is, maar ten slotte is de muziek nog altijd het belangrijkste. Ze zingt gedurende de hele set stemvast, wat ons niet altijd even gemakkelijk lijkt. De instrumentals ondersteunen haar zang immers niet en spelen er eerder een experimenteel spel mee. De zwoele beats met schuifelende drums en hoge klanken komen in de Handelsbeurs al bij al goed tot hun recht. (SK)

Hoewel een showcasefestival meestal als een buffet overkomt waarbij je van elk gerecht een muzikaal hapje kan proeven, heeft de eerste avond in de Handelsbeurs eerder wat weg van een gewoon etentje. Briqueville fungeert als aperitief, een geslaagd maar minder goed gepresenteerd A/T/O/S vormt vervolgens het voorgerecht, maar the real deal wordt pas voorgeschoteld bij het hoofdgerecht en ATP-signee Eaux. Het drietal heeft duidelijk meer inhoud dan het theater van de opener en meer podiumervaring en -présence dan het Antwerpse duo.

De Britten hun bezwerende muziek doet ondergetekende steeds denken aan Braids, omdat dat trio net als Eaux eens de Three van Best Kept Secret op een mooie namiddag in zwijm deed vallen. Hun geluid is dan ook vergelijkbaar en vooral het hypnotiserende effect dat beide groepen beogen valt op. Het verschil dat gisterenavond tussen de twee bands in het oor sprong was dan ook vooral de manier waarop ze een trip nastreefden. Op Glimps krijgen we een best duistere vorm van dreampop, voorzien van krautrockritmes en weerhaken hier en daar.

Wat deze aanpak dan weer net zo fijn maakt, is de positie waarin Sian en de haren zich nestelen. Enerzijds willen ze je in hogere, betere sferen brengen, anderzijds trekken ze daar hun stoutste schoentjes voor aan en gebruiken ze obscure, donkere middelen die je niet meteen met zo’n bijna heilige sound associeert. Het vreemde is natuurlijk dat het ook gewoon blijkt te werken en je op het einde van de slechts 40 minuten durende set de indruk hebt dat het allemaal nog maar net begonnen is. Voor het vervolg kan je vandaag mogelijk terecht in het Lakenmetershuis, de grootste naam van deze editie mag namelijk twee keer opdraven. (TK)