Veel meer dan een handvol EP’s en losse nummers had Elena Tonra, alias Daughter, nog niet uitgebracht. Telkens veelbelovend, dat wel: het ijle ‘Youth’ was met wat zin voor overdrijving een instant klassieker in indieland. Begin dit jaar heeft de Britse met ‘If You Leave’ alvast een optie genomen op een nominatie voor een Mercury Prize. De verwachtingen waren dus torenhoog in de uitverkochte Orangerie.
Het voorprogramma werd verzorgd door de Britse folkies van Bear’s Den. Intieme nummers slaagden erin het publiek geïnteresseerd te laten luisteren naar knappe melodieën die door een reeds tot de nok gevulde zaal weergalmden. Oprecht ontroerd stuurden de drie hun korte set naar een hoogtepunt. Daughter mocht dan in aantocht zijn, de Botanique vergat heel even haar komst en genoot zichtbaar van zoveel authenticiteit.
De jonge Britse, gehuld in onopvallend zwart, betrad ietwat schuchter het podium, maar werd meteen overrompeld door een enthousiast publiek. Zoveel bijval had ze duidelijk niet verwacht en onder de indruk zette ze haar show, overigens net zoals de nieuwe plaat ‘If You Leave’, in met ‘Winter’. Een dankbare song om de toon mee te zetten. ‘Love’ illustreerde meteen de krachtige intimiteit die de stem van Elena Tonra zo kenmerkt. ‘Amsterdam’ werkte de onvermijdelijke vergelijking met het vroege werk van Florence Welch in de hand: crescendo opgebouwde subtiliteit die ontaardt in een explosie van vocaal en instrumentaal geweld. Ondanks het vrij krachtige begin miste de set tot hiertoe een leidraad, de songs volgden elkaar vrij snel op en en een giechelende Tonra wekte schijnbaar wat irritatie van haar (overigens erg jonge) gitarist op.
‘Landfill’ was gelukkig een keerpunt en meteen ook een eerste echte hoogtepunt: de breekbaarheid die de bandleden op het podium tentoonspreidden was indrukwekkend. ‘Lifeforms’, ‘Human’ en ‘Smother’ (opvallend hoe de songtitels haast altijd uit één woord bestaan) waren sterke prestaties van een collectief dat op een wondermooie stem kan rekenen. En al kwam Tonra ook hier niet altijd even standvastig uit de hoek – een (bewuste?) knipoog naar Tom Waits toen ze haar snaren verweet dronken te zijn -, toch speelden de drie uit Londen de Orangerie stelselmatig naar een hoogtepunt dat wel moest uitmonden in het tweeluik ‘Youth’ en ‘Home’. Songs die het ultieme bewijs leverden dat Daughter, ondanks hun prille bestaan, hun ster zien rijzen aan het firmament van muziekland. Na een zinderende passage in november vorig jaar kon ook deze show een succes worden genoemd.
Uiteindelijk moeten we eerlijkheidshalve toch een kanttekening maken. Daughter brengt een geluid dat misschien niet altijd even uniek en origineel was en zonder al te veel moeite aan the xx, Florence + The Machine en anderen doet denken. Elena Tonra liet echter samen met haar gezelschap een verstomde en verdwaasde Orangerie achter, zeker na het toemaatje dat ze naar eigen zeggen niet iedere zaal gunden. Schoonheid was weer eens te meer weer reusachtig en breekbaar tegelijk.
Setlist: Winter, Love, Amsterdam, Tomorrow, Landfil, Run, Still, Candles, Lifeforms, Human, Smother, In The Shallows, Youth, Home
De Botanique programmeert binnenkort ook nog Stornoway (13.04), Team Ghost (13.04) en Coeur de Pirate (22.04), alle info en tickets op de website van Botanique.