Verslag Feeërieën met o.a. Damien Jurado in het Warandepark op 30.08

door Indiestyle

Alvorens de deuren van de Ancienne Belgique volgende week opnieuw open gaan, wijken ze naar jaarlijkse gewoonte een week uit naar het Warandepark in het centrum van Brussel. Op donderdag 29 augustus viel daar tussen de schilderachtig verlichte bomen een gratis concertje mee te pikken van Damien Jurado en dat lieten weinig fijnproevers aan zich voorbij gaan.

De avond werd op gang getrokken door New Rising Sun, een Antwerpse groep die al een tijdje meedraait maar grotendeels onder de radar bleef. Daar zou wel eens verandering in kunnen komen, ze wonnen met hun protestlied ‘Sad Sad World’ de wedstrijd van ONE en haalden hier ook wat airplay mee. Geheel terecht overigens, hun miniconcert was van uitstekende kwaliteit. Je band naar een nummer van Hendrix vernoemen en dan nog eens ‘Like a Rolling Stone’ van Dylan brengen, dat is de lat ook meteen hoog leggen. Het zal nog even wachten zijn voor ze die lat over kunnen, maar er zit heel wat potentieel in deze groep.

Jessica Pratt zou normaal het “echte” voorprogramma moeten zijn geweest, maar zij stuurde simpelweg haar kat. In haar plaats werd Chantal Acda nog snel opgetrommeld, zij kreeg de ondankbare taak om zonder enige repetitie haar fragiele melodieën aan het Warandepark te presenteren. Ze bracht opper-Isbell Gaetan Vandewoude en Eric Thielemans mee om er wat van te maken.

‘Het is een beetje impro, maar dat kunnen jullie wel aan he’, liet ze zich halverwege ontvallen. Het bleek iets te optimistisch, want het optreden was bij momenten moeilijk te horen boven de pratende menigte. De schuifelende set deed hier ook geen goed aan: al te vaak moesten de muzikanten elkaar nog zoeken of kwam een cue wat te laat. Hoewel Acda zelf erg blij was om in deze mooie setting te spelen, was het toch een wat ondankbare taak. Verdient ongetwijfeld een herkansing in betere omstandigheden.

Voor de afsluiter werd alle ballast van het podium gehaald, enkel een redelijk lelijke stoel en twee microfoons bleven staan. Het is tekenend voor het vakmanschap van Damien Jurado dat hij niet meer nodig heeft om een memorabel concert te geven. De eerste nummers klonken nog licht aarzelend, met een stem die wat oversloeg tijdens ‘Museum of flight’. De terughoudendheid leek na enkele songs al volledig afgeschud, de onverschilligheid van sommige delen van het publiek helaas niet.

Hoewel Jurado op zijn laatste album ‘Maraqopa’ (een verzonnen term overigens) hier en daar wat meer elektrische gitaar toelaat, blijven de nummers ook solo zonder moeite overeind. Ontdaan van alle franjes klonken ze vaak nog sterker dan op plaat. Tijdens het wondermooie ‘Working Titles’ kon iedereen even vergeten dat het optreden midden in een grootstad doorging. “Magic will do what magic does”, klonk het met ijle stem tijdens ‘Cloudy Shoes’. Niemand die niet een beetje betoverd huiswaarts keerde.

De AB programmeert binnenkort onder meer My Bloody Valentine (03.09), Laura Marling (21.09) en Andy Stott (03.10). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.

Damien Jurado website