VI.BE en heel wat Vlaamse en Brusselse muziekclubs organiseren voor de tweede maal Sound Track. Tijdens de regionale voorrondes nemen 136 artiesten deel met maar één doel: kansen krijgen. De beste muzikanten worden namelijk begeleid en beloond met residenties, opnametijd en nog veel meer. In de N9 te Eeklo werd de presentatie verzorgd door Meskerem Mees. Zelf won ze het concours in 2019. In Eeklo poogden zes bands hetzelfde huzarenstukje te verwezenlijken en het moet gezegd, de kwaliteit was hoog van begin tot eind.
Set Animal
De Gentse band Set Animal moest door de loting de – ietwat ongelukkige – eerste timeslot invullen, maar dat lieten ze niet aan hun hart komen. De van oorsprong West-Vlamingen wisselen stevige en melodische gitaarpartijen af met zachtere stukken. Frontman Timon Mattelaer heeft een dijk van een stem die deze avond weliswaar niet altijd volledig tot zijn recht kwam. Bepaalde partijen doen aan postrock denken, andere dan weer aan progressieve metal maar echt een genre kleven op de band – net zoals meerdere bands die deze avond nog zouden volgen – is niet eenvoudig.
Patches
We tipten Patches eerder al als een van de 16 artiesten om in 2021 in de gaten te houden. We weten, eigen lof stinkt, maar sta ons toe te zeggen dat we hier gelijk hadden. De vrouwen en mannen rond Lotte Lauwers stonden met veel zelfvertrouwen op het podium. Het is echter de frontvrouw die de meeste aandacht naar zich toe trekt met haar zelfverzekerde en zwoele stem met dito persoonlijkheid. De link met Sevdaliza is daarom snel gelegd, zeker op een nummer als ‘Hot enough’. Patches schittert wanneer de drie zangeressen hun krachten bundelen. Wat ons betreft mochten de achtergrondzangeressen letterlijk uit de schaduw treden en mee op het voorplan komen.
Cesar Quinn
Cesar Quinn is opnieuw zo’n band die moeilijk in een hokje te plaatsen valt – en dat hoeft gelukkig ook helemaal niet. De band rond multi-instrumentalist en producer Frederik Daelemans brengt progressieve en alternatieve hedendaagse jazz, soms is King Krule niet veraf. Zoals bij de afsluiter Citrine, en de meeste tracks geplukt van hun debuutalbum ‘Opal’, waar de muzikanten een collectief hoogtepunt bereikten dat gerust nog enkele minuten langer had mogen duren. Het zijn stuk voor stuk mannen die hun instrument beheersen en naast hun kunde ook makkelijk hun creativiteit kunnen aanspreken.
Iskander Moens
Meskerem Mees gaf bij de aankondiging van Iskander Moens al heel wat leuke feiten mee, zoals het feit dat Moens vaak naar Italië gaat om daar songs te gaan schrijven. Op het podium grapte hij dat hij niks meer te vertellen had omdat Meskerem reeds alles verklapt had. Aangezien Iskander soms in Italië te vinden is, lijken de melodramatiek en romantiek die veel Italiaanse songs eigen zijn niet ver weg in zijn eigen nummers. Moens wordt op het podium bijgestaan door zijn vriendin Marthe. Deze minimale bezetting zet hun zuivere stemmen extra in de verf. Zo kwam het nieuwe nummer ‘American dream’ heel eerlijk en puur over. Iskander wisselt zijn piano op het einde van de set in voor een gitaar, onder begeleiding van Marthe op de basgitaar.
Shikata Ga Nai
Wiki to the rescue voor de bandnaam ‘wat gebeurd is, is gebeurd’ of ‘je kan er niets meer aan veranderen’. Dit energieke vijftal met de hierboven vernoemde Iskander Moens in de rangen als bassist, lijkt een groep die sterk op elkaar ingespeeld is en leverde een strakke performance. De mondharmonica doet (misschien ongewild) denken aan Toots Thielemans maar daar stopt de vergelijking meteen. De energieke mix van jazz, funk, fusion, enzovoort neemt je op sleeptouw door hun nummers waar improvisatie en soleren van alle verschillende instrumenten tot de mogelijkheden behoort.
TaYYou
Deze twee heren hadden aan een laptop en twee microfoons genoeg om de zaal aan het bewegen te krijgen. Ze brachten hiphop, soms aangevuld met een vleugje trap en reggaeton, in een mix van Frans en Engels waardoor de setup en de sound dag en nacht verschil waren met de vorige perfomances. Een verfrissende afwisseling dus, al leek het soms of ze nog wat podiumervaring ontbraken. We hadden nog een laatste nummer verwacht, maar jammer genoeg kwam dat er niet meer. Een volgende keer misschien?
Uiteindelijk kwamen uit deze voorronde drie artiesten uit de bus die naar de regionale finale in de Vooruit op 18 december mogen: Patches, Cesar Quinn en Shikata Ga Nai. Deze drie artiesten verdienen deze selectie dubbel en dik. Toch hadden wij niet in de schoenen van de jury willen staan: het moet moeilijk kiezen geweest zijn tussen zo’n mooi deelnemersveld.