Omar Souleyman is een graag geziene gast in ons land. De afgelopen jaren mocht hij optreden op de podia van Trix, Ancienne Belgique en Vooruit en ook op de festivalweides van Pukkelpop en Dour bouwde de Syrische superster al enkele feestjes. Toch lijkt er van oververzadiging absoluut geen sprake te zijn, en in een uitverkochte Botanique mocht de man nogmaals komen bewijzen waarom we zijn aanstekelijke dabke maar niet beu geraken.
Foto’s door Lotte Torsin
Voordat de heer Souleyman zijn ding kwam doen kreeg Gan Gah eerst de kans om de zaal voor te verwarmen. Vergelijkbaar met de hoofdact bracht ook deze Brusselaar dansbare muziek met sterke exotische roots, in dit geval klanken die hun oorsprong vinden in de Noord-Afrikaanse landschappen van Marokko. De set begon met een lange atmosferische intro, die verrassend genoeg overging in een remix van Desiigners Panda, waarbij het origineel getransformeerd werd met behulp van traditionele Afrikaanse percussie. Het resultaat was bevreemdend maar slaagde er uiteindelijk wel in om de dansbenen al een eerste keer aan het bewegen te krijgen.
De rest van de set lag meer in de lijn van Gan Gahs studiowerk. Met een opzwepende combinatie van hevige bassen, snelle ritmes en exotische invloeden wist de producer de hele set lang de schwung erin te houden. Middenin in de set werd er nog een Franstalig rapnummer gedraaid, maar voor de rest moest de hip-hopvibe wijken voor een echte clubsfeer. Doorheen de set bouwde de muziek op naar steeds hardere varianten van elektronische muziek en naar het einde toe leken we op een rasechte technofuif beland te zijn. Dankzij de steeds verhogende intensiteit slaagde de Brusselaar erin om zijn optreden nooit saai te laten worden en we vonden het dan ook niet erg dat hij uiteindelijk meer dan dubbel zo lang draaide dan dat er oorspronkelijk op de planning stond.
Bij aanvang van zijn optreden hield Omar de spanning erin door zijn synthesizerspeler eerst een lange solosessie te gunnen. Vanuit de coulissen zong de man af en toe een paar woorden, maar het was voornamelijk afwachten tot hij tevoorschijn zou komen zodat de show echt kon beginnen. Van deze opgebouwde anticipatie maakte hij dan ook gretig gebruik om na zijn verschijning een opzwepende performance te geven die geen rustpunten kende. Zodra de man zelf op het podium stond zat de sfeer er meteen in, en het duo hield dat momentum het hele optreden lang vast. De besmettelijke ritmes en melodieën volgden elkaar in sneltempo op en als toeschouwer kon je niet anders dan je te laten meeslepen in de roes van de muziek.
Als entertainer hanteert Souleyman een eerder droge stijl. Op stoïsche wijze slentert hij over het podium terwijl hij kalm meeklapt op het ritme van de nummers. Deze beschrijving kan misschien saai klinken, maar de man heeft zo’n enorm charismatische uitstraling dat deze aanpak hem gewoon een enorm cool aura geeft. Het maakt niet uit hoe vaak hij de zaal probeert op te zwepen met zijn typerende vocale crescendo, het trucje werkt elke keer opnieuw.
De combinatie van Souleymans fascinerende verschijning met de sterk door techno geïnspireerde dabke vormen een uitstekend recept om elke zaal in vuur en vlam te zetten. In de Botanique bracht de Syriër een show zoals we van hem konden verwachten. Veel verschil met zijn vorige optredens op Belgische bodem was er niet, maar de formule blijkt voorlopig nog steeds niet te vervelen.
De Botanique programmeert binnenkort onder andere Giraffage (6.02), Michael Gira (9.02) en The Soft Moon (17.02). Tickets en info vind je op de website van de zaal.