Gisteren waren we aanwezig op de tweede dag van Horst Festival. Lees hier ons verslag van dag 1.
Oberman was al een eindje gevorderd in zijn set toen ik binnenkwam in de ‘No one is an island’-loods. De Rotterdammer is naast dj ook de curator van het eigenzinnige Nous’Klaer-label. Op Horst draaide hij een aangename inkomset, die het vooral van de vele details moest hebben. Psychedelische techno à la Aurora Halal voerde de hoofdtoon. Hier en daar verschenen ook nog andere geluiden. Lichte chill-out werd evengoed afgewisseld door een streep acid. Hoewel het tempo niet al te hoog lag, was dit echter ook geen set die langzaam voortkabbelde. Het deed vooral proeven naar meer, bijvoorbeeld naar een marathonset in een kleine club.
Een pak steviger beloofde Ascendant Vierge te worden. De op papier vreemde combinatie van gabberbeats en een sopraan bleek in de praktijk te leiden tot euforische taferelen. Terwijl al heel vroeg in de set het “hitje” ‘Influenceur’ gebracht wordt, blijft er maar publiek toestromen. Hoewel de beats van Paul Seul (Casual Gabberz) keihard doorbeukten, van gabber tot frenchcore, zorgde de zang van Mathilde Fernandez voor melodie. Dat contrast zorgde met momenten zelfs voor een barokke dramatiek en leek gabber te verheven tot een Grote Kunstvorm.
Wie Stenny zegt, zegt breakbeats. De producer uit de Ilian Tape-stal (oa. Skee Mask en Zenker Brothers) deed dus weinig verrassends door vanaf het begin in te zetten op dat hoekige ritme. Zo schipperde hij tussen zachte IDM en pompende tribal. Hoewel het qua ritme vrij constant zat, dook Stenny diep in zijn platentas om onder meer acid en vooral ook electrogeluiden los te laten. Naarmate de set vorderde ging het energiepeil ook subtiel de lucht in. Zeker in de tweede helft werden de zachtere geluiden van in het begin achterwege gelaten, ten voordele van snerpende acid en uiteindelijk ook Deep Medi-dubstep.
Josey Rebelle was nog zo’n naam die met stip aangeduid stond. De Britse krijgt ondertussen steeds ruimere bekendheid voor haar uitermate gevarieerde sets. Net als gisteren bij Juliana Huxtable ging het er fors aan toe met jacking techno, die vervolgens opgedreven werd naar ghetto house en footwork. Hoewel het einde van haar settijd eraan zat te komen, bleef ze stoïcijns de massa opzwepen, onder meer door een flinke switch te maken naar meer Britse geluiden. Via iets wat maar al te goed van Scratcha DVA kon geweest zijn, ging ze naar de onderkoelde grimeclassic ‘1 sec’ van Mumdance en Novelist en, voor de tweede keer van de dag, uiterst interessante dubstep.
Het contrast met wat KI/KI ons vervolgens voorschotelde was groot. De Amsterdamse maakte naam op de queerfeesten van SPIELRAUM door ongeacht welk uur meteen vol gas te draaien. Dat haar reputatie haar al voorgereisd was, bleek uit het hongerige gejoel dat opsteeg bij de eerste bastoon. De hardtrance was absoluut niet subtiel, maar daarom niet minder welkom. Korte rustmomenten van 16 tellen dienden bijvoorbeeld vooral om de terugkeer van de kicks extra luister bij te zitten. KI/KI gebruikte alles in haar arsenaal, van hoover sounds tot rave-sirenes, om de laatste resten energie van de dag er uit te persen.
Vandaag vindt de laatste dag van het festival plaats. Info & tickets kan je hier vinden.