Voor de tweede keer gaat het festival van Horst door op de ASIAT-site in Vilvoorde. De militaire gebouwen gaan er nog steeds een strijd aan met de overwoekerende planten. Het terrein staat vol hedendaagse kunst en dito podia en uiteraard een line-up van jewelste. Allen vormen ze opnieuw het decor voor het festival.
Dat de knaldrang zich opgehoopt heeft in de voorbije maanden is een understatement. Toch toonden AceMo en MoMa Ready zich niet de beroerdste om die al vanaf het begin een uitlaatklep te geven. De twee zijn zowat de posterchilds van de New Yorkse techno-scene. Ook als soloproducers en labelbaas (in het geval van MoMo Ready) drukken ze hun stempel op de scene. Op Horst draaiden ze een stevige set, gevuld met machinale techno die voornamelijk drummachinegeluiden als basis had.
Op die fundamenten bouwden ze verder met een groot scala aan instrumenten. De ene keer werd geopteerd voor tracks die in het in de acid-hoek zochten. Elders bleken breakbeats het marsorder. Die verschillende referenties naar UK Hardcore kunnen in de handen van mindere goden snel erover gaan. Desalniettemin wisten AceMoMa deze perfect te doseren. In een drukkende vochtigheid ontstond al snel een high energy rave die bij velen aanleiding gaf om het zweet te laten gutsen en het gemis ervan te omarmen.
Techno-grootheid Jeff Mills nam vervolgens de decks over. De eerste tien minuten waren al meteen van een onmetelijk hoog niveau vol interessante ideeën. Toch lokte de timetable me naar Juliana Huxtable, een andere prominente figuur in het New Yorkse nachtleven. Haar set was een amalgaam van subgenres, die wars van conventie aaneen werden gemixt. Zo begon ze op de Unglued-stage met een Britse insteek, via Ploy naar onder andere Special Request. Opvallend was hoeveel nadruk ze legde op de intensiteit van de bassen. Stilstaan was met ander woorden onnodig. Die hard jacking techno bleef vervolgens aanhouden. Hier en daar werd het tempo al eens opgetrokken richting hardcore. Tegelijk bleef de variatie van selecties hoog. Geregeld werden Jersey Club en ballroom-edits in de set gemixt, maar werden ook hiphopbreaks gradueel verhoogd tot een jungle-BPM.
Hoe dichter we bij het einde kwamen, hoe intenser Huxtables selecties werden. Na een collectief moment op Underworlds ‘Born slippy’, werd het laatste halfuur bruter en bruter. De overstuurde bassen waren niet voor iedereen (getuige de vele bezoekers die met momenten hun oren afdekten). Alhoewel ze een onderhuidse sense of urgency aan het feestgebeuren gaven. De draaistijl van Juliana Huxtable, en vooral het schijnbare gemak waarmee ze van genres en geluiden wisselde, dreef me tot het randje van de uitputting.
De eerste dag op Horst leidde me ook tot keuzestress. Helena Hauff kwam Avalon Emerson vervangen. Aïsha Devi speelde ten dans, maar ook rijzende ster India Jordan was naar Vilvoorde afgezakt. Hen maakte even terug de omslag van ambient naar ravemuziek. Bij binnenkomst in de Rain Room was duidelijk dat ook hier de remmen losgelaten werden. Een edit van 2 Unlimited werd vlotjes opgevolgd door ‘Vortex 150’ van (opnieuw hij!) Special Request. Hoewel dit een ideaal slot leek voor de eerste dag, bleef ik toch wat op mijn honger zitten.
Hoewel nummers als ‘Kisloty people’ nog steeds werken, bleek de nieuwsgierigheid naar Aïsha Devi toch te groot. Haar liveoptredens staan steevast gekend als uitputtend, hypnotiserend en overweldigend. Op Horst stond ze er als dj en werden de rave-invloeden die in haar werk zitten de vrije loop gelaten. Hevige harddance met “zweepslagkicks” dreven het publiek tot de limieten qua incasseringsvermogen. Ook hier vielen vooral de gevarieerde keuzes op. De oorverdovende bassen werden bijvoorbeeld gecounterd door intense weightless grime, maar ook stevige bass en drum & bass passeerde de revue. Ondanks de vrij ontoegankelijke sound bleef het publiek uit haar hand eten. Dat pushte ze uiteindelijk tot een extase met onder andere een edit van ‘Topper top’ die leek op wat Autechre ooit met ‘Skeng’ deed – en The Pussycat Dolls.
De eerste dag van Horst stond dus meteen garant voor dansen, dansen, dansen. Het was opvallend hoe de verschillende dj’s er met gestrekt been invlogen. Voor velen in het publiek was dit ook waar ze naar snakten op een eerste festival in tijden. Als er verder gegaan wordt op dat elan, gaan het nog vermoeiende dagen worden in Vilvoorde. Horst vindt nog het hele weekend plaats op de ASIAT-site (tickets & info).