“I’m a lesbian!”. Wanneer we de Orangerie binnenstapten, typeerde een uitgelaten fan de vrijheid waar Tommy Genesis bekend om staat. Een vrijheid die zich gisteren helaas ook uitte in nonchalance en technische fouten.
Openen als eerste van twee dj-sets: het is een ondankbare taak. ChillJ wou de toon zetten met een reeks hiphopreuzen – A$AP Rocky, Cardi B, Lil Uzi Vert, IAMDDB, Jorja Smith, Kendrick Lamar – maar bleef daarbij zelf heel statisch. Hij werd opgevolgd door een dynamische Amrit: “Hi guys I’m gonna make a little dj set”. Tommy Genesis’ dj en “best friend” koos voor alternatiever en opende met ‘Raingurl’ van Yaeji. Een ongemakkelijk probleem met het mengpaneel werd vlot met een “oh well” opgelost, waarna onder meer ‘Bitch I’m Nasty’ van Rico Nasty (“fuck Trump / black girls stand up”) een intersectioneel feminisme verspreidde.
Foto’s door Lotte Torsin.
“Drop my shit I’m ready” and “will you open my bottle”: Tommy’s assertieve imperatieven overstemden de stilte toen het geluid tussen ‘God sent’ en ‘Rainbow’ opnieuw even uitviel. “Let’s flex with Charlie XCX” en “sing along if you know the lines” escaleerde tot een fan het podium op mocht en het snelste stuk van ‘100 bad’ foutloos meerapte, tot extase van het publiek – en van Tommy.
Een tweede keer iemand op het podium vragen miste zijn effect, net zoals de tweede helft van het optreden. De backtracks stonden soms veel te luid. Met een stem die live opvallend anders klonk dan op plaat, haalde Tommy de hoge noten niet. Het gevatte ‘Angelina’ (“I don’t lean on you, you lean on me / I’m skinny, call that Maybelline”) zong ze dan weer wél zonder enige begeleiding van Amrit. Het talent dat uitgaat van de albums stak opnieuw de kop op.
Tommy Genesis hield zich grotendeels aan de volgorde van haar laatste plaat. Na enkele rustige nummers, het uitstekende ‘Drive’ en ‘It’s OK’, ging de sfeer niet opnieuw de lucht in – wat Tommy nochtans expliciet beloofde. Niet omdat de hitjes vooral in de eerste helft van het album zitten, maar door de flashbacks naar Princess “backtracking” Nokia op Dour. Het concert zakte in elkaar, geen “I’ll only come back if you scream” of bisnummers ‘Execute’ en ‘World vision’ konden daar iets aan veranderen.
Tommy Genesis is een kind van haar generatie. Opgegroeid met de dominantie van mengpanelen en overproducing, komt ze trots uit voor haar afkomst en seksualiteit. Op die zelfliefde – ze kust zichzelf op de albumcover van ‘Tommy Genesis’ – kunnen we niets aanmerken. Ze had genoeg humor om het publiek te vragen waar je in Brussel taco’s haalt, maar helaas niet genoeg om zomaar weg te komen met een te aanwezig bandje.
In de Botanique kan je binnenkort Hippo Campus (26.02), Tender (27.02) en Homeshake (01.03) aan het werk zien. Info en tickets vind je op de website van de zaal.