Op 11 oktober trakteerde Subbacultcha haar leden en hun +1’s in de intieme setting van De Koer in Gent op een avondje waar romantiek, hartzeer en eenzaamheid de plak zwaaiden. Die onderwerpen werden vanuit twee verschillende kanten benaderd met een flinke scheut eighties-nostalgie als gemene deler.
foto’s: GENTS door Magnus Bach (links), Better Person door Kasia Zacharko (rechts)
We werden allereerst uitgenodigd om wat dichter bij het podium te komen door de Denen van synthpopformatie GENTS – als in ‘gentlemen’ – die op doeltreffende wijze de avond op gang trokken. Met één ep en debuutalbum ‘About time’ dat ze dit jaar uitbrachten, hebben de jongens nog niet veel materiaal op hun naam staan. Niels Fejrskov Juhls en Theis Vesterløkke bewezen daaruit echter wel al een dynamische set te kunnen puren. De bevallige synthpop van GENTS doet denken aan die van de mede-Scandinaviërs Lust for Youth, dan wel in een meer tropisch en vooral jeugdiger jasje met hier en daar ‘foute’ elementen zoals een cheesy panfluit opgespeld (‘True intentions’).
Op het podium was er van die foute elementen nochtans geen spoor aanwezig. De instrumentale bezetting beperkte zich tot keyboard, drumcomputer en af en toe haalde Niels er ook zijn gitaar bij. Dat deed echter geen afbreuk aan de set. Het enthousiasme waarmee het duo liedjes als ‘Love is tears’ en ‘Cold eyes’ bracht werkte aanstekelijk en zette ondanks de soms nogal neerslachtige teksten aan tot dansen. “Dancing is the perfect state of mind, you forget all self-consciousness. It’s just instant gratification”, zeiden de jongens daar nog over in een interview met Subbacultcha eerder deze maand. Een uitbundig feest werd het niet, al hebben we dat gevoel van instant gratification wel verschillende keren kunnen delen tijdens hun set.
Even koket als hun muziek was de charme die zanger/frontman Niels uitdroeg. In het begin leek hij nog een schuchter ventje, doorheen het optreden ebde dat toch snel weg. Het lag misschien aan de pintjes op het podium maar zijn dansmoves, soms lichtjes onhandige bindteksten en pogingen tot interactie via oogcontact en vingerwijzen waren even sympathiek als de muziek van het duo.
Tijd om de zaal te vullen met een goede dosis rook dan. Voor het gemiddelde Subbacultcha-lid is fallen entertainer Better Person al even geen nobele onbekende meer. De Poolse Berlijner mocht reeds de cover voor de september-editie van het magazine sieren. Met zijn ep ‘It’s only you’ wist Adam Byckowski vorig jaar zijn sound te kaderen als koele, romantische eighties-synthpop met een lichte funk-touch en in haar kern een onmiskenbare eenzaamheid.
In De Koer trok de romantische ziel het ‘Love is tears’-sentiment van GENTS volledig door, waar hij het dansbare aspect inruilde voor een zekere teruggetrokkenheid. De verschuiving van GENTS’ uptempo popmuziek naar de lome liefdesballades van Better Person zorgde echter voor een vreemde shift waardoor vooral in het begin van het dikke half uur dat Adam speelde de songs hun effect misten en het een nogal makke bedoening werd. Met Adams klok van een stem waren een bezwerende ‘Zakochany chłowiek’ en een cover van Chris Isaaks ‘Can’t do a thing (to stop me)’ – volgens Byckowski het enige andere nummer van Isaak buiten ‘Wicked games’ dat de moeite is – dan wel raak. ‘Sentiment’ bleek live ook glad als ooit overeind te blijven. De andere nummers die hij bracht uit zijn tot nog toe beperkte discografie vielen in een bedwelmende zwijm met momenten eerder op dovemansoren dan dat ze beklijfden.
Wanneer hij niet zong, stond Adam stoïcijns met de blik van een nachtclubportier het publiek aan te staren terwijl uit zijn smartphone – aangesloten op de boxen uiteraard – de instrumentals schalden, wat soms ongemakkelijk aandeed. Zo’n stijve hark was hij gelukkig niet de hele tijd. Tussen de nummers door was Byckowski best spraakzaam en wist hij met de nodige humor te vertellen over zijn leven in Berlijn: frustraties over supermarkten en apotheken die te vroeg sluiten, zijn ex-vriendin en samenwonen met goede vriend Sean Nicholas Savage in Guantanamo (niet de gevangenis, wel een koosnaam voor het toenmalige appartement van Adam en Sean).
Het lijkt ernaar dat GENTS’ optreden ons meer zal bijblijven dan dat van Better Person. We hoopten zachtjes dat er van laatstgenoemde wat nieuw werk de kop zou opsteken maar op dat vlak bleven we spijtig genoeg op onze honger zitten. Na een droge ‘thank you’ stapte Byckowski het podium af (en liet hij eveneens zijn smartphone liggen). In zijn set toonde Better Person dan wel aan over een krachtige stem te bezitten, op dit moment had het nog iets te weinig om het lijf om van een memorabel optreden te spreken. Misschien heeft dat te maken met het feit dat hij moet teren op één ep en enkele losse singles, dus Adam: laat dat eerste album maar komen, wij kijken er reikhalzend naar uit.