Wanneer de songschrijver van een band plots in z’n eentje succesvol wordt, moeten de andere muzikanten meestal op zoek gaan naar andere talenten waarmee ze zich maatschappelijk nuttig kunnen maken. Dat leek ook Foxwarren te overkomen toen Andy Shauf z’n solocarrière van de grond kwam. Maar kijk: meer dan tien jaar na de eerste repetities stond Shauf mét band in DOK tijdens een eerste Europese tournee. Foto’s door Caroline Vandekerckhove
Eerst was het de beurt aan Philemon, het alter-ego van Sint-Niklazenaar Anton De Boes. Op het podium werd bijgestaan door een volwaardige band, met broer Dennis op toetsen. De hoofdrol was weggelegd voor dromerige melodieën in combinatie met De Boes vrij nasale stem. Die bleef niet altijd binnen de lijntjes, al beterde z’n stemvastheid wel naarmate de show vorderde. Een bugel in ‘Come home’ deed denken aan Whitney en Beirut, terwijl in het nog niet uitgebrachte nummer dat we onthouden als ‘Easy way out’ de andere instrumenten alle ruimte kregen om zich te laten gelden. Binnenkort verschijnt een eerste ep’s waarvoor samengewerkt werd met Pascal Deweze, en waarop de Beatles-invloed dus ongetwijfeld ook sterk aanwezig zal zijn. Afsluiten deed Philemon met het van John Lennon geleende ‘Isolation’, waarin hij z’n stembanden helemaal schor schreeuwde.
Van de ene naar de andere Beatle, want ook Andy Shauf schudt zonder al te veel moeite melodieën uit z’n mouw die Paul McCartney goedkeurend zou meeneuriën. Twee jaar geleden stond de Canadees nog solo in DOK om zijn laatste soloplaat ‘The party’ voor te stellen, deze keer had hij z’n lange haren geknipt en z’n jeugdvrienden meegenomen. Net voor de show begon sloegen ze nog de handen in elkaar voor een teammomentje, om vijf minuten vroeger dan gepland ‘To be’ in te zetten. Het maakte dat een deel van het publiek dat toen nog wat verderop aan de DOK-kade zat de eerste noten miste, maar gelukkig voor hen ging deze show alleen maar in stijgende lijn.
Door Shaufs plotse solocarrière bleven sommige nummers meer dan tien jaar liggen en werden ze pas vorig jaar opgenomen op het zelfgetitelde debuut. Die kregen gisteren hun Belgische live-debuut. ‘Lost in a dream’ en ‘Fall into a dream’ kregen op het podium een Real Estate-gitaareffectje mee, terwijl ‘Lost on you’ ondersteund werd door een pianoriedel die van Grandaddy zou kunnen zijn. Via een aanhoudende basgroove en invallende drum dreef de band het tempo hoger richting ‘Everything apart’, wat op luid applaus onthaald werd.
Afgaande op de show in DOK heeft de band ondertussen ook nieuw materiaal bijeen geschreven, in lijn met wat we al kennen. Maar nergens werd er zo hard meegeknikt als met ‘Sunset canyon’, waarin iedereen met een beker zomaar een extra scheut weemoed kreeg toegediend. Na een uitwaaierend ‘Give it a chance’ kwam Shauf nog even terug om een nieuw solonummer te spelen, “bij gebrek aan genoeg Foxarren-nummers”. Ideaal: zo kon iedereen op tijd naar huis zonder vandaag met een al te grote melancholische kater wakker te worden.
Democrazy programmeert in DOK binnenkort Mauro Pawlowski (21/06), Liniker & The Caramelows (03/07) en Girlpool (04/07). Een volledig overzicht van alle concerten vind je op de website van de organisator.