Er is iets verschrikkelijk verslavend aan Superfood. Is het de Britpop-sound die zo meeslepend werkt? Zijn het de verre van briljante en eerder onverwachte teksten over tv’s, bubbels en vreemde conversaties? Of is het gewoon de naam die doet mijmeren naar granaatappels en gojibessen op het moment dat de gemiddelde concertganger honger krijgt in de catacomben van de Botanique? Eerlijk gezegd is het antwoord nog steeds ver te zoeken na de passage van het Britse viertal, maar dat maakte hun concert in Brussel er zeker niet minder op.
-
Superfood -
Superfood -
Superfood -
Superfood -
Superfood -
Superfood -
Superfood -
Superfood
Op 10 februari speelde Superfood in de Botanique te Brussel. Bert Savels nam z’n fototoestel en trok op pad. Het verslag is van Emily Griffiths.
De band heeft net debuut ‘Don’t say that’ uit en laat dat net een van de meest aangename, maar ook vergankelijke platen uit 2014 zijn. Het album telt dertien nummers die lekker simpel en net groovy genoeg zijn om de luisteraar 38 minuten geboeid te houden, en klinkt toch te afgewerkt om op te vallen. Veel langer zou Superfood hun publiek overigens ook niet ophouden in de Witloof Bar.
Aftrappen doet zanger Dom Ganderton met bekendste hit en daarom best verrassende keuze ‘You can believe’. Live klinkt de groep een stuk rauwer, voller en meer grungy dan stadgenoten Peace en Swim Deep, al scheert het nonsense gehalte meteen hoge toppen door het biergebruik bij de frontman. Behoudens enkele onsamenhangende, gewauwelde bindteksten stoort dat gelukkig verder niet.
Toch zal het even duren voor Superfood echt opgewarmd raakt. ‘TV’ komt zo wat schreeuwerig voor de dag en ook ‘Melting’ of ‘Like a daisy’ krijgen het publiek maar met moeite wakker. Voor de echte uitschieter is het wachten op ‘Mood bomb’ met zijn hoge roadtrip allooi. De gitaren halen stevig uit, het tempo gaat venijnig de lucht in en dan valt ook eindelijk te zien waarom de Britten in hun thuisland inmiddels enkele hits op hun naam kunnen schrijven.
Het energieke ‘Right on satellite’ is er nog zo eentje. Een openingsriffje dat vlot doet meetokkelen, mondt scherp uit in een meeslepend refrein en vormt daarmee een meezinger van formaat. ‘Superfood’ mag na een kort dankwoord het optreden van de Britten afsluiten die hiermee hun optreden helemaal samenvatten: kort, krachtig, maar nog niet consistent genoeg om echt potten te breken.
De Botanique programmeert binnenkort onder andere Gaz Coombes (17.02) Team Me (20.02) en The Subways (11.03). Info, tickets en een volledige kalender vind je hier.